Маънолар таржимаси Оят 74 Сура Анбиё сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 74

وَلُوْطًا اٰتَیْنٰهُ حُكْمًا وَّعِلْمًا وَّنَجَّیْنٰهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتِیْ كَانَتْ تَّعْمَلُ الْخَبٰٓىِٕثَ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمَ سَوْءٍ فٰسِقِیْنَ ۟ۙ

و به لوط علیه السلام دانش قضاوت میان نزاع‌ کنندگان دادیم، و دانشی در مورد امر دینش به او دادیم، و او را از عذابی که بر شهرش (سَدوم) فرو فرستادیم نجات دادیم، همان شهری که ساکنانش کار فاحشه را انجام می‌دادند. به‌راستی‌که آنها قومی منحرف و خارج از طاعت پروردگارشان بودند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فعل الخير والصلاة والزكاة، مما اتفقت عليه الشرائع السماوية.

کار خیر و نماز و زکات، از جمله مواردی است که شرایع آسمانی در آن اتفاق دارند.

• ارتكاب الفواحش سبب في وقوع العذاب المُسْتَأْصِل.

ارتکاب فواحش یکی از اسباب وقوع عذاب نابودگر است.

• الصلاح سبب في الدخول في رحمة الله.

اعمال نیک سبب ورود در رحمت الله است.

• الدعاء سبب في النجاة من الكروب.

دعا سبب نجات از اندوه است.