Маънолар таржимаси Оят 33 Сура Мўъминун сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 33

وَقَالَ الْمَلَاُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِلِقَآءِ الْاٰخِرَةِ وَاَتْرَفْنٰهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۙ— مَا هٰذَاۤ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ۙ— یَاْكُلُ مِمَّا تَاْكُلُوْنَ مِنْهُ وَیَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُوْنَ ۟ۙ

و بزرگان و سران قومش که به الله کفر ورزیده، و آخرت و پاداش و عذاب آن را تکذیب کرده بودند، و از نعمت‌هایی که در زندگی دنیا برای‌شان گسترانده بودیم طغیان کرده بودند، به پیروان و عامیان خویش گفتند: این نیست جز انسانی مانند خودتان که از آنچه شما می‌خورید می‌خورَد، و از آنچه شما می‌نوشید می‌نوشد، پس او امتیازی بر شما ندارد تا به عنوان رسول به‌سوی شما فرستاده شود.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب حمد الله على النعم.

وجوب سپاسگزاری از الله به خاطر نعمت‌ها.

• الترف في الدنيا من أسباب الغفلة أو الاستكبار عن الحق.

زندگی خوش گذرانه (همراه با اسراف) در دنیا، یکی از اسباب غفلت یا خودداری کردن قبول حق از روی خودخواهی است.

• عاقبة الكافر الندامة والخسران.

سرانجامِ کافر پشیمانی و تباهی است.

• الظلم سبب في البعد عن رحمة الله.

ستم سبب دوری از رحمت الله است.