Маънолар таржимаси Оят 77 Сура Мўъминун сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 77

حَتّٰۤی اِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیْدٍ اِذَا هُمْ فِیْهِ مُبْلِسُوْنَ ۟۠

تا اینکه دری از عذاب سخت را بر روی‌شان گشودیم ناگهان از هر گشایش و خیری ناامید شدند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عدم اعتبار الكفار بالنعم أو النقم التي تقع عليهم دليل على فساد فطرهم.

پند نگرفتن کافران از نعمت‌ها یا مصیبت‌هایی که بر آنها واقع می‌شود بر فساد فطرت‌شان دلالت دارد.

• كفران النعم صفة من صفات الكفار.

ناسپاسی نعمت‌ها یکی از صفات کافران است.

• التمسك بالتقليد الأعمى يمنع من الوصول للحق.

تمسک به تقلید کورکورانه مانع رسیدن به حق است.

• الإقرار بالربوبية ما لم يصحبه إقرار بالألوهية لا ينجي صاحبه.

اقرار به ربوبیت تا زمانی‌که با اقرار به الوهیت همراه نباشد صاحبش را نجات نمی‌دهد.