Маънолар таржимаси Оят 62 Сура Намл сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 62

اَمَّنْ یُّجِیْبُ الْمُضْطَرَّ اِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوْٓءَ وَیَجْعَلُكُمْ خُلَفَآءَ الْاَرْضِ ؕ— ءَاِلٰهٌ مَّعَ اللّٰهِ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَذَكَّرُوْنَ ۟ؕ

یا کیست کسی‌که دعای انسانی را که کارش بر او تنگ آمده و سخت شده است آن‌گاه که او را بخواند اجابت می‌کند، و بیماری و فقر و سایر مصیبت‌هایی را که به انسان می‌رسد برطرف می‌سازد، و شما را جانشینانی در روی زمین قرار می‌دهد که نسل به نسل جانشین یکدیگر می‌شوید، آیا معبودی با الله این کارها را انجام می‌دهد؟ نه، چه کم پند می‌پذیرید و عبرت می‌گیرید.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• لجوء أهل الباطل للعنف عندما تحاصرهم حجج الحق.

پناه ‌بردن پیروان باطل به زور هنگام محاصره‌شدن با دلایل حق.

• رابطة الزوجية دون الإيمان لا تنفع في الآخرة.

رابطۀ زناشویی بدون ایمان نفعی در آخرت نمی‌رساند.

• ترسيخ عقيدة التوحيد من خلال التذكير بنعم الله.

تحکیم عقیدۀ توحید از خلال یادآوری نعمت‌های الله.

• كل مضطر من مؤمن أو كافر فإن الله قد وعده بالإجابة إذا دعاه.

الله به هر مضطری، چه مؤمن چه کافر، وعدۀ اجابت داده است آن‌گاه که او تعالی را بخواند.