Маънолар таржимаси Оят 174 Сура Оли Имрон сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 174

فَانْقَلَبُوْا بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ لَّمْ یَمْسَسْهُمْ سُوْٓءٌ ۙ— وَّاتَّبَعُوْا رِضْوَانَ اللّٰهِ ؕ— وَاللّٰهُ ذُوْ فَضْلٍ عَظِیْمٍ ۟

پس از خروج به‌سوی «حمراء الأسد» با پاداش بزرگی از جانب الله، و افزودن در درجات‌شان، و نجات از دشمن‌شان ‌که قتل و جراحتی بر آنها وارد نشده بود بازگشتند، و پایبندی به طاعت الله و پرهیز از نافرمانی او که الله را از آنها راضی می‌گرداند پیروی کردند، و الله دارای فضل بزرگی بر بندگان مؤمن خویش است.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• ينبغي للمؤمن ألا يلتفت إلى تخويف الشيطان له بأعوانه وأنصاره من الكافرين، فإن الأمر كله لله تعالى.

سزاوار است که مؤمن به تهدید شیطان که او را از دستیاران و یاران کافرش می‌ترساند توجهی نکند؛ زیرا تمام امور در اختیار الله متعال است.

• لا ينبغي للعبد أن يغتر بإمهال الله له، بل عليه المبادرة إلى التوبة، ما دام في زمن المهلة قبل فواتها.

سزاوار نیست بنده از اینکه الله به او مهلت می‌دهد فریب بخورد، بلکه باید تا زمانی‌که مهلت دارد و هنوز مهلتش سپری نشده است، به سرعت توبه کند.

• البخيل الذي يمنع فضل الله عليه إنما يضر نفسه بحرمانها المتاجرة مع الله الكريم الوهاب، وتعريضها للعقوبة يوم القيامة.

بخیلی که دیگران را از نعمت‌های که الله به او بخشیده است محروم می‌کند، در حقیقت به خودش ضرر رسانیده است چون خویشتن را از تجارت با اللهِ بسیار گرامی و بخشنده محروم کرده و در برابر عذاب روز قیامت قرار داده است.