Маънолар таржимаси Сура Сажда - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Бет рақами 415 - Қуръони Карим қомуси

سجده

Суранинг мақсадларидан..:

بيان حقيقة الخلق وأحوال الإنسان في الدنيا والآخرة.

بیان حقیقت آفرینش و احوال انسان در دنیا و آخرت.

---

Оят: 1

الٓمّٓ ۟ۚ

﴿الٓمٓ﴾ سخن در مورد حروف شبیه این حروف در ابتدای سورۀ بقره بیان شد.

Оят: 2

تَنْزِیْلُ الْكِتٰبِ لَا رَیْبَ فِیْهِ مِنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

این قرآن که محمد صلی الله علیه وسلم آن را آورده بدون هیچ تردیدی از جانب پروردگار جهانیان نازل شده است.

Оят: 3

اَمْ یَقُوْلُوْنَ افْتَرٰىهُ ۚ— بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَّاۤ اَتٰىهُمْ مِّنْ نَّذِیْرٍ مِّنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُوْنَ ۟

همانا این کافران می‌گویند: به‌راستی‌که محمد آن را به دروغ بر پروردگارش نسبت داده است، امر آن‌گونه که آنها گفتند نیست، بلکه همان حقیقتی است که هیچ تردیدی در آن نیست، - ای رسول- از جانب پروردگارت بر تو نازل شده تا مردمی را بترسانی که پیش از تو رسولی برای‌شان نیامد تا آنها را از عذاب الله بترساند، به این امید که به‌سوی حق راه یابند آن‌گاه از آن پیروی و به آن عمل کنند.

Оят: 4

اَللّٰهُ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوٰی عَلَی الْعَرْشِ ؕ— مَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِهٖ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا شَفِیْعٍ ؕ— اَفَلَا تَتَذَكَّرُوْنَ ۟

الله همان ذاتی است که آسمان‌ها، و زمین، و آنچه میان آن دو است را در شش روز آفرید، درحالی‌که او تعالی بر آفرینش آنها در کمتر از چشم بهم زدنی توانا است، سپس آن‌گونه که سزاوار جلال او است بر عرش استوا نمود و قرار گرفت، - ای مردم- جز او هیچ دوست و کارسازی ندارید که کارتان را بر عهده گیرد، یا هیچ شفاعتگری ندارید که نزد پروردگارتان از شما شفاعت کند، پس آیا نمی‌اندیشید تا الله را که شما را آفرید عبادت ‌کنید و دیگران را همراه او عبادت نکنید؟

Оят: 5

یُدَبِّرُ الْاَمْرَ مِنَ السَّمَآءِ اِلَی الْاَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗۤ اَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّوْنَ ۟

الله کار تمام مخلوقات موجود در در آسمان‌ها و زمین را مدیریت می‌کند، سرانجام این امر در روزی‌که به اندازۀ هزار سال از سال‌هایی که -ای مردم- شما در دنیا برمی‌شمارید است به‌سوی او تعالی بالا می‌رود.

Оят: 6

ذٰلِكَ عٰلِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟ۙ

این ذاتی‌که تمام این موارد را اداره می‌کند از تمام امور نهان و آشکار آگاه است، و ذره‌ای بر او پوشیده نمی‌ماند، و ذات شکست ‌ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، ذاتی‌که از دشمنانش انتقام می‌گیرد و نسبت به بندگان مؤمن خویش مهربان است.

Оят: 7

الَّذِیْۤ اَحْسَنَ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ وَبَدَاَ خَلْقَ الْاِنْسَانِ مِنْ طِیْنٍ ۟ۚ

ذاتی‌که آفرینش هر چیزی را کامل کرد، و آفرینش آدم را بدون نمونۀ قبلی از گِل آغاز کرد.

Оят: 8

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهٗ مِنْ سُلٰلَةٍ مِّنْ مَّآءٍ مَّهِیْنٍ ۟ۚ

سپس نسلش را از آبی که از او جدا و خارج شد (منی) آفرید.

Оят: 9

ثُمَّ سَوّٰىهُ وَنَفَخَ فِیْهِ مِنْ رُّوْحِهٖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَالْاَفْـِٕدَةَ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَشْكُرُوْنَ ۟

سپس آفرینش انسان را درست‌اندام کامل کرد، و با فرمان ‌دادن به فرشتۀ مامور به دمیدن روح، از روح خویش در او دمید، و - ای مردم- گوش‌هایی برای‌تان قرار داد تا با آنها بشنوید، و چشم‌هایی برای‌تان قرار داد تا با آنها ببینید، و دل‌هایی برای‌تان قرار داد تا با آنها بیندیشید، اما شما سپاس این نعمت‌های الله را که برای‌تان ارزانی داشته است کم به جای می‌آورید.

Оят: 10

وَقَالُوْۤا ءَاِذَا ضَلَلْنَا فِی الْاَرْضِ ءَاِنَّا لَفِیْ خَلْقٍ جَدِیْدٍ ؕ۬— بَلْ هُمْ بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ كٰفِرُوْنَ ۟

و مشرکان تکذیب‌کنندۀ رستاخیز گفتند: آیا وقتی مُردیم و در زمین ناپدید شدیم، و بدن‌هایمان خاک شد، از نو زنده برانگیخته می‌شویم؟! این امر منطقی نیست. بلکه آنها در واقع به رستاخیز کافر هستند و به آن ایمان نمی‌آورند.

Оят: 11

قُلْ یَتَوَفّٰىكُمْ مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِیْ وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ اِلٰی رَبِّكُمْ تُرْجَعُوْنَ ۟۠

- ای رسول- به این مشرکان تکذیب‌کنندۀ رستاخیز بگو: فرشتۀ مرگ که الله قبض ارواح شما را به او واگذار کرده شما را می‌میراند، سپس در روز قیامت برای حسابرسی و جزا فقط به‌سوی ما بازگردانیده می‌شوید.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الحكمة من بعثة الرسل أن يهدوا أقوامهم إلى الصراط المستقيم.

حکمت بعثت رسولان این است که اقوام‌شان را به راه راست هدایت کنند.

• ثبوت صفة الاستواء لله من غير تشبيه ولا تمثيل.

ثبوت صفت اِستواء برای الله بدون تشبیه و تمثیل.

• استبعاد المشركين للبعث مع وضوح الأدلة عليه.

بعید دانستن رستاخیز توسط مشرکان با وجود وضوح ادلۀ آن.