Маънолар таржимаси Оят 49 Сура Аҳзоб сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 49

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنٰتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوْهُنَّ مِنْ قَبْلِ اَنْ تَمَسُّوْهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّوْنَهَا ۚ— فَمَتِّعُوْهُنَّ وَسَرِّحُوْهُنَّ سَرَاحًا جَمِیْلًا ۟

ای کسانی که به الله ایمان آورده اید و به شرع او عمل کرده اید، اگر زنان مؤمن را به نکاح خود در آوردید، سپس قبل از آمیزش آنان را طلاق دادید، عِدّه ای بر آنان واجب نیست، چه به حساب عادت ماهیانه يا به حساب ماه ها؛ چون عدم آمیزش با آنان، دلیلی برای پاک بودن رحم هايشان است. برای جبران دل های شکسته ایشان بر اثر طلاق؛ آنان را به اندازه ی توانایی خویش از اموالتان بهره مند سازید، و آنان را به نیکی و بدون اذیت، رها کنید.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الصبر على الأذى من صفات الداعية الناجح.

شکیبایی در برابر آزارها، از صفات دعوتگر موفق است.

• يُنْدَب للزوج أن يعطي مطلقته قبل الدخول بها بعض المال جبرًا لخاطرها.

مستحب است که شوهر برای تسکین خاطر زنی که او را قبل از دخول طلاق داده است مقداری مال به او بدهد.

• خصوصية النبي صلى الله عليه وسلم بجواز نكاح الهبة، وإن لم يحدث منه.

ویژگی خاص پیامبر صلی الله علیه وسلم در جواز نکاح هبه، هر چند چنین ازدواجی منعقد نکرده است.