Маънолар таржимаси Оят 57 Сура Зумар сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 57

اَوْ تَقُوْلَ لَوْ اَنَّ اللّٰهَ هَدٰىنِیْ لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِیْنَ ۟ۙ

یا به تقدیر استدلال کند، و بگوید: اگر الله مرا توفیق داده بود به‌طور قطع از پرهیزگاران او بودم؛ و اوامرش را اجرا، و از نواهی‌اش اجتناب می‌کردم.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الكِبْر خلق ذميم مشؤوم يمنع من الوصول إلى الحق.

غرور، اخلاقی نکوهیده و نامبارک است که از رسیدن به حق محروم می‌سازد.

• سواد الوجوه يوم القيامة علامة شقاء أصحابها.

سیاهی چهره‌ها در روز قیامت نشانۀ بدبختی صاحبان‌شان است.

• الشرك محبط لكل الأعمال الصالحة.

شرک تمام اعمال صالح را تباه می‌سازد.

• ثبوت القبضة واليمين لله سبحانه دون تشبيه ولا تمثيل.

اثبات قبضه و دست راست برای الله سبحان، بدون تشبیه و تمثیل.