Маънолар таржимаси Оят 14 Сура Фуссилат сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 14

اِذْ جَآءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَیْنِ اَیْدِیْهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ اَلَّا تَعْبُدُوْۤا اِلَّا اللّٰهَ ؕ— قَالُوْا لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَاَنْزَلَ مَلٰٓىِٕكَةً فَاِنَّا بِمَاۤ اُرْسِلْتُمْ بِهٖ كٰفِرُوْنَ ۟

وقتی رسولانمان پیاپی نزدشان آمدند و هر یک از این پیامبران با دعوتی واحد به آنها امر می‌کرد که فقط الله را عبادت کنید، کافران‌شان گفتند: اگر پروردگارمان فروفرستادن فرشتگان به عنوان رسول را به‌سوی ما می‌خواست به‌طور قطع آنها را فرو می‌فرستاد. پس ما به آنچه شما با آن فرستاده شده‌اید کافر هستیم؛ چون انسان‌هایی مانند خودمان هستید.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

رویگردانی از حق سبب وقوع عذاب‌های نابودگر در دنیا و آخرت است.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

تکبر و فریب‌ خوردن به قدرت، دو مورد از موانع فرمان‌برداری از حق هستند.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

کافران هم در دنیا و هم در آخرت عذاب می‌شوند.

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

گواهی ‌دادن اعضای بدن در روز قیامت علیه صاحبان خویش.