Маънолар таржимаси Оят 24 Сура Шўро сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 24

اَمْ یَقُوْلُوْنَ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا ۚ— فَاِنْ یَّشَاِ اللّٰهُ یَخْتِمْ عَلٰی قَلْبِكَ ؕ— وَیَمْحُ اللّٰهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمٰتِهٖ ؕ— اِنَّهٗ عَلِیْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ ۟

مشرکان ادعا می‌کردند که محمد صلی الله علیه وسلم این قرآن را ساخته و به پروردگارش نسبت داده است، و الله در پاسخ آنها فرمود: اگر به خاطرت خطور کند که دروغی ببندی به‌طور قطع بر قلبت مُهر می‌نهم، و دروغ افترا بسته را محو می‌کنم، و حق را باقی می‌گذارم، و چون این امر اتفاق نیفتاده است بر راستگویی پیامبر صلی الله علیه وسلم در اینکه از جانب پروردگارش بر او وحی می‌شود دلالت دارد. به‌راستی‌که او تعالی از آنچه در دل‌های بندگانش وجود دارد بسیار آگاه است و ذره‌ای از آن بر او پوشیده نمی‌ماند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الداعي إلى الله لا يبتغي الأجر عند الناس.

دعوتگر به‌سوی الله در پی کسب مزد از جانب مردم نیست.

• التوسيع في الرزق والتضييق فيه خاضع لحكمة إلهية قد تخفى على كثير من الناس.

گشایش و تنگ‌ گردیدن روزی، تابع حکمتی الهی است که شاید بر بسیاری از مردم پوشیده باشد.

• الذنوب والمعاصي من أسباب المصائب.

گناهان و معاصی از اسباب نازل‌ شدن مصیبت‌ها هستند.