Маънолар таржимаси Оят 17 Сура Фатҳ сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 17

لَیْسَ عَلَی الْاَعْمٰی حَرَجٌ وَّلَا عَلَی الْاَعْرَجِ حَرَجٌ وَّلَا عَلَی الْمَرِیْضِ حَرَجٌ ؕ— وَمَنْ یُّطِعِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ یُدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۚ— وَمَنْ یَّتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذَابًا اَلِیْمًا ۟۠

بر معذور به‌سبب نابینایی یا لنگی یا بیماری گناهی نیست اگر در پیکار در راه الله حضور نیابد، و هرکس از الله و رسولش فرمان‌برداری کند او را وارد بهشت‌هایی می‌کند که نهرها از زیر کاخ‌ها و درختانش جاری است، و هرکس از طاعت الله و رسولش روی بگرداند الله او را به عذابی دردناک عذاب می‌کند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• إخبار القرآن بمغيبات تحققت فيما بعد - مثل الفتوح الإسلامية - دليل قاطع على أن القرآن الكريم من عند الله.

خبردادن قرآن از امور غیبی که بعدها محقق شد- مانند فتوحات اسلامی- دلیلی قاطع بر نزول قرآن کریم از جانب الله است.

• تقوم أحكام الشريعة على الرفق واليسر.

برپایی احکام شریعت بر نرمی و آسانی.

• جزاء أهل بيعة الرضوان منه ما هو معجل، ومنه ما هو مدَّخر لهم في الآخرة.

بخشی از پاداش اهل بیعت رضوان در دنیا به تعجیل افتاده، و بخشی از آن در آخرت برای‌شان ذخیره شده است.

• غلبة الحق وأهله على الباطل وأهله سُنَّة إلهية.

غلبۀ حق و پیروانش بر باطل و پیروانش، سنتی الهی است.