Маънолар таржимаси Оят 30 Сура Моида сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 30

فَطَوَّعَتْ لَهٗ نَفْسُهٗ قَتْلَ اَخِیْهِ فَقَتَلَهٗ فَاَصْبَحَ مِنَ الْخٰسِرِیْنَ ۟

نفس امرکننده به بدی قابیل، قتل ظالمانه برادرش هابیل را برایش آراست، پس او را کشت، و به این سبب از زیانکارانی شد که نصیب‌شان در دنیا و آخرت را خودشان کم می‌کنند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• مخالفة الرسل توجب العقاب، كما وقع لبني إسرائيل؛ إذ عاقبهم الله تعالى بالتِّيه.

مخالفت با رسولان، عذاب را واجب می‌گرداند، چنان‌که الله بنی‌اسرائیل را به‌سبب مخالفت‌شان با رسولان با سرگردانی مجازات کرد.

• قصة ابني آدم ظاهرها أن أول ذنب وقع في الأرض - في ظاهر القرآن - هو الحسد والبغي، والذي أدى به للظلم وسفك الدم الحرام الموجب للخسران.

از قصه دو پسر آدم به نظر می‌رسد اولین گناهی که در زمین- بر اساس ظاهر قرآن- واقع شد، و به ستم و ریختن خون حرام که موجب زیان است منجر گردید، حسادت و گردنکشی است.

• الندامة عاقبة مرتكبي المعاصي.

عاقبت افراد نافرمان، پشیمانی است.

• أن من سَنَّ سُنَّة قبيحة أو أشاع قبيحًا وشجَّع عليه، فإن له مثل سيئات من اتبعه على ذلك.

هرکس سنتی قبیح ایجاد کند یا آن را گسترش دهد و بر آن تشویق کند؛ همانند گناه کسانی‌که در این مورد از او پیروی کنند برای او نیز نوشته می‌شود.