Маънолар таржимаси Оят 29 Сура Ҳадид сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 29

لِّئَلَّا یَعْلَمَ اَهْلُ الْكِتٰبِ اَلَّا یَقْدِرُوْنَ عَلٰی شَیْءٍ مِّنْ فَضْلِ اللّٰهِ وَاَنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللّٰهِ یُؤْتِیْهِ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیْمِ ۟۠

و - ای مؤمنان- در حقیقت بخشش بزرگ خویش را به پاداش مضاعفی که برای شما آماده کرده‌ایم به شما بیان کردیم؛ تا اهل کتاب پیشین چه یهودیان و چه مسیحیان بدانند که آنها بر ذره‌ای از بخشش الله توانا نیستند به‌گونه‌ای که آن را برای هرکس می‌خواهند اجازه دهند، و از هرکس می‌خواهند منع کنند، و تا بدانند که تمام بخشش‌ها فقط به دست الله سبحانه است که آن را برای هر یک از بندگانش بخواهد عطا می‌کند، و الله دارای بخشش بزرگی است که آن را برای هر یک از بندگانش بخواهد اختصاص می‌دهد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الحق لا بد له من قوة تحميه وتنشره.

حق، ناگزیر به قدرتی نیاز دارد که آن را حمایت و منتشر کند.

• بيان مكانة العدل في الشرائع السماوية.

بیان جایگاه عدالت در شرایع آسمانی.

• صلة النسب بأهل الإيمان والصلاح لا تُغْنِي شيئًا عن الإنسان ما لم يكن هو مؤمنًا.

پیوند نَسَبی با مؤمنان و صالحان ذره‌ای انسان را تا زمانی‌که خودش مؤمن نباشد بی‌نیاز نمی‌سازد.

• بيان تحريم الابتداع في الدين.

بیان تحریم نوآوری در دین.