Маънолар таржимаси Оят 6 Сура Ҳашр сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 6

وَمَاۤ اَفَآءَ اللّٰهُ عَلٰی رَسُوْلِهٖ مِنْهُمْ فَمَاۤ اَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَّلَا رِكَابٍ وَّلٰكِنَّ اللّٰهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهٗ عَلٰی مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟

و شما در جستجوی اموال بنی‌نضیر که الله آنها را به رسولش بازگرداند هیچ اسب و شتر سواری‌ای نتاختید، و هیچ مشقتی در آن به شما نرسید، اما الله رسولانش را بر هرکس بخواهد مسلط می‌گرداند، و رسولش را بر بنی‌نضیر به‌گونه‌ای مسلط کرد که بدون پیکار خانه‌های‌شان را فتح کرد، و الله بر هر چیزی توانا است، و هیچ‌چیز او را ناتوان نمی‌سازد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فعل ما يُظنُّ أنه مفسدة لتحقيق مصلحة عظمى لا يدخل في باب الفساد في الأرض.

انجام آنچه گمان می‌رود مفسده است برای تحقق مصلحت بزرگتر، فساد در روی زمین به شمار نمی‌رود.

• من محاسن الإسلام مراعاة ذي الحاجة للمال، فَصَرَفَ الفيء لهم دون الأغنياء المكتفين بما عندهم.

از محاسن اسلام، مراعات حال نیازمندان است، که فیء را برای آنها هزینه می‌کند نه برای ثروتمندان که اموال خود آنها برای‌شان کافی است.

• الإيثار منقبة عظيمة من مناقب الإسلام ظهرت في الأنصار أحسن ظهور.

ایثار یکی از صفات نیک و والای اسلامی است که به بهترین وجه در انصار آشکار شد.