Маънолар таржимаси Оят 102 Сура Анъом сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 102

ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوْهُ ۚ— وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ وَّكِیْلٌ ۟

- ای مردم- ذات متصف به این صفات، پروردگار شماست، پروردگاری جز او ندارید، و هیچ معبود برحقی جز او نیست، و او همه‌چیز را به وجود آورده است، پس فقط او را عبادت کنید، زیرا فقط او سزاوار عبادت است، و او تعالی مُحافظ همه چیز است.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• تنزيه الله تعالى عن الظلم الذي ترسِّخُه عقيدة (الجَبْر)، وبيان أن كفر العباد وشركهم أمر يحدث باختيارهم.

منزه ‌داشتن الله تعالی از ستمی که عقیدۀ (جبر) آن را تثبیت می‌کند، و بیان اینکه کفر و شرک بندگان به اختیار خودشان ایجاد می‌شود.

• ليس بمقدور نبي من الأنبياء أن يأتي بآية من عند نفسه، أو متى شاء، بل ذلك أمر مردود لله تعالى، فهو القادر وحده على ذلك، وهو الحكيم الذي يُقَدِّر نوع الآية ووقت إظهارها.

هیچ‌یک از پیامبران علیهم السلام نمی‌تواند از جانب خودش، یا هر زمان که بخواهد، آیه‌ای بیاورد، بلکه این کار به الله بازمی‌گردد؛ زیرا فقط او قادر بر انجام این کار است، و او ذات دانایی است که نوع آیه و زمان آشکارشدن آن را مشخص می‌کند.

• النهي عن سب آلهة المشركين حذرًا من مفسدة أكبر وهي التعدي بالسب على جناب رب العالمين.

نهی از دشنام‌دادن معبودهای مشرکان، برای پرهیز از مفسدۀ بزرگ‌تر که همان تجاوز به دشنام بر پروردگار جهانیان است.

• قد يحول الله سبحانه وتعالى بين العبد والهداية، ويُصرِّف بصره وقلبه على غير الطاعة؛ عقوبة له على اختياره الكفر.

گاهی الله برای مجازاتِ اختیارکردن کفر توسط بنده، میان او و هدایت حایل قرار می‌دهد، و چشم و قلبش را به‌سوی غیر طاعت می‌گرداند.