Маънолар таржимаси Оят 59 Сура Анъом сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 59

وَعِنْدَهٗ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَاۤ اِلَّا هُوَ ؕ— وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ؕ— وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَّرَقَةٍ اِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِیْ ظُلُمٰتِ الْاَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَّلَا یَابِسٍ اِلَّا فِیْ كِتٰبٍ مُّبِیْنٍ ۟

و گنجینه های غیب فقط نزدِ الله متعال است، جز او كسى از آن آگاه نيست، و از تمام مخلوقات اعم از حیوانات، گیاهان و جمادات که دریایی و یا خشکی زيست هستند، آگاه است، و هیچ برگی (از درختی) در هیچ مکانی نمی افتد، و هیچ دانه ی پنهانی در زمین، و هیچ تر و خشکی وجود ندارد، مگر این که در کتابی آشكار که همان لوح محفوظ است، ثبت شده است.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الله تعالى يجعل العباد بعضهم فتنة لبعض، فتتفاوت درجاتهم في الرزق وفي الكفر والإيمان، والكفر والإيمان ليس منوطًا بسعة الرزق وضيقه.

الله تعالی بعضی از بندگان را سبب آزمایش بعضی دیگر قرار می‌دهد، چنان‌که در روزی و کفر و ایمان به آنها درجات متفاوتی می‌دهد. و کفر و ایمان، مشروط به گستردگی و تنگی روزی نیست.

• من أخلاق الداعية طلاقة الوجه وإلقاء التحية والتبسط والسرور بأصحابه.

یکی از خصوصیات اخلاقی دعوتگر، گشاده‌رویی و سلام‌دادن و خوشحالی و شادمانی با یارانش است.

• على الداعية اجتناب الأهواء في عقيدته ومنهجه وسلوكه.

دعوتگر باید در عقیده و روش و رفتارش از هوس‌ها بپرهیزد.

• إثبات تفرد الله عز وجل بعلم الغيب وحده لا شريك له، وسعة علمه في ذلك، وأنه لا يفوته شيء ولا يعزب عنه من مخلوقاته شيء إلا وهو مثبت مدوَّن عنده سبحانه بأدق تفاصيله.

اثبات انحصار علم غیب به الله، به تنهایی و بدون شریک، و علم گستردۀ او تعالی در این مورد، و اینکه ذره‌ای بر او پوشیده نمی‌ماند و هیچ‌چیز از مخلوقاتش از او پنهان نمی‌ماند مگر اینکه با ریزترین جزئیات نزد او سبحانه ثبت و تدوین شده است.