Маънолар таржимаси Оят 2 Сура Мумтаҳана сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 2

اِنْ یَّثْقَفُوْكُمْ یَكُوْنُوْا لَكُمْ اَعْدَآءً وَّیَبْسُطُوْۤا اِلَیْكُمْ اَیْدِیَهُمْ وَاَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوْٓءِ وَوَدُّوْا لَوْ تَكْفُرُوْنَ ۟ؕ

اگر بر شما دست یابند دشمنی‌ای را که در دل‌های‌شان پنهان می‌کردند آشکار می‌گردانند، و با آزار رساندن و کتک ‌زدن، بر شما دست‌درازی می‌کنند، و زبان‌های‌شان را به دشنام و ناسزاگویی می‌گشایند، و آرزو دارند که به الله و رسولش کفر ورزید تا مثل خودشان شوید.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• تسريب أخبار أهل الإسلام إلى الكفار كبيرة من الكبائر.

افشاکردن اخبار پیروان اسلام به کافران یکی از گناهان کبیره است.

• عداوة الكفار عداوة مُتَأصِّلة لا تؤثر فيها موالاتهم.

دشمنی کافران ریشه‌دار است و دوستی با آنها تأثیری در این دشمنی نمی‌گذارد.

• استغفار إبراهيم لأبيه لوعده له بذلك، فلما نهاه الله عن ذلك لموته على الكفر ترك الاستغفار له.

طلب آمرزش ابراهیم علیه السلام برای پدرش به خاطر وعده‌ای بود که در این مورد به او داده بود، اما وقتی الله به‌سبب مرگ پدرش بر حالتِ کفر، او را از این کار نهی فرمود دیگر برایش طلب آمرزش نکرد.