Маънолар таржимаси Оят 2 Сура Жумъа сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 2

هُوَ الَّذِیْ بَعَثَ فِی الْاُمِّیّٖنَ رَسُوْلًا مِّنْهُمْ یَتْلُوْا عَلَیْهِمْ اٰیٰتِهٖ وَیُزَكِّیْهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ ۗ— وَاِنْ كَانُوْا مِنْ قَبْلُ لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

او تعالی همان ذاتی است که در میان عرب که نه خواندن و نه نوشتن بلد بودند، رسولی از جنس خودشان فرستاد تا آیاتش را که بر او نازل کرد بر آنها بخواند، و آنها را از کفر و اخلاق زشت، پاکیزه سازد، و به آنها قرآن و سنت بیاموزد، و به‌راستی‌که آنها قبل از فرستاده‌ شدن رسول به‌سوی‌شان در گمراهی آشکاری از حق بودند، چون بت‌ها را عبادت می‌کردند، خون‌ها می‌ریختند، و پیوندهای خویشاوندی را می‌گسستند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عظم منة النبي صلى الله عليه وسلم على البشرية عامة وعلى العرب خصوصًا، حيث كانوا في جاهلية وضياع.

بزرگی نعمت پیامبر صلی الله علیه وسلم بر بشریت به صورت عام و بر عرب به صورت خاص، که در جاهلیت و تباهی قرار داشتند.

• الهداية فضل من الله وحده، تطلب منه وتستجلب بطاعته.

هدایت، بخششی از جانب الله است، که فقط از او طلب می‌شود و با طاعت او به دست می‌آید.

• تكذيب دعوى اليهود أنهم أولياء الله؛ بتحدّيهم أن يتمنوا الموت إن كانوا صادقين في دعواهم لأن الولي يشتاق لحبيبه.

تکذیب این ادعای یهود که آنها دوستان الله هستند، با مبارزه‌طلبی آنها به اینکه مرگ را آرزو کنند اگر در این ادعا راستگو هستند؛ چون دوست، مشتاق رسیدن به دوستش است.