Маънолар таржимаси Сура Талоқ сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

سوره طلاق

Суранинг мақсадларидан..:

بيان أحكام الطلاق وتعظيم حدوده وثمرات التقوى.

بیان احکام طلاق و مهم جلوه دادن حد و مرزهای آن، و بیان ثمرات تقوا.

---

Оят: 1

یٰۤاَیُّهَا النَّبِیُّ اِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَآءَ فَطَلِّقُوْهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَاَحْصُوا الْعِدَّةَ ۚ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ رَبَّكُمْ ۚ— لَا تُخْرِجُوْهُنَّ مِنْ بُیُوْتِهِنَّ وَلَا یَخْرُجْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّاْتِیْنَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ ؕ— وَتِلْكَ حُدُوْدُ اللّٰهِ ؕ— وَمَنْ یَّتَعَدَّ حُدُوْدَ اللّٰهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهٗ ؕ— لَا تَدْرِیْ لَعَلَّ اللّٰهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِكَ اَمْرًا ۟

ای پیامبر، هرگاه تو یا یکی از افراد امت شما، خواست همسرش را طلاق دهد؛ او را در ابتدای عده اش طلاق دهد، یعنی طلاق باید در هنگام پاکی باشد که با او نزدیکی نکرده باشد. عِدّه ی طلاق را محاسبه کنید، تا اگر تمایل داشتید در طول عِدّه به همسرانتان رجوع کنید، و با اجرای اوامر و دوری از منهیاتش، تقوای او را پیشه کنید. همسران مطلقه ی خویش را از خانه هایی که در آن سکونت دارند، بیرون نکنید و خودشان نیز خارج نشوند تا این که عِدّه ی طلاق آنان سپری شود؛ مگر این که گناه آشکاری مانند زنا مرتکب شوند. احکام ذکر شده همان حدود الهی هستند که برای بنده گانش مشخص کرده است و هر کس از حدود الهی تجاوز کند، بدون شک به دلیل نافرمانی از پروردگارش خودش را در معرض نابودی قرار داده و بر خویشتن ستم کرده است. -ای طلاق دهنده- چه بسا الله متعال پس از این طلاق، شرايط ديگرى را پيش آورد که انتظارش را نداشته اى و همسرت را بازگردانی.

Оят: 2

فَاِذَا بَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَاَمْسِكُوْهُنَّ بِمَعْرُوْفٍ اَوْ فَارِقُوْهُنَّ بِمَعْرُوْفٍ وَّاَشْهِدُوْا ذَوَیْ عَدْلٍ مِّنْكُمْ وَاَقِیْمُوا الشَّهَادَةَ لِلّٰهِ ؕ— ذٰلِكُمْ یُوْعَظُ بِهٖ مَنْ كَانَ یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْاٰخِرِ ؕ۬— وَمَنْ یَّتَّقِ اللّٰهَ یَجْعَلْ لَّهٗ مَخْرَجًا ۟ۙ

پس هرگاه پایان عده‌شان نزدیک شد با رغبت و معاشرت نیکو به آنها رجوع کنید، یا به آنها رجوع نکنید تا عده‌شان سپری شود، تا اختیار کار آنها به دست خودشان باشد، و حقوقشان را به آنها بپردازید، و اگر خواستید به آنها رجوع کنید یا از آنها جدا شوید برای جلوگیری از ایجاد نزاع، دو شاهد عادل مرد از خودتان گواه بگیرید، و - ای گواهان- گواهی را به هدف وجه الله برپا دارید؛ کسی‌که به الله و روز قیامت ایمان دارد از این احکام پند داده می‌شود؛ زیرا چنین کسی از یادآوری و اندرز سود می‌برد، و هرکس از الله با امتثال اوامر و اجتناب از نواهی‌اش بترسد، الله راه برون‌رفتی از هر تنگنا و حَرَجی که در آن قرار گرفته برایش قرار می‌دهد.

Оят: 3

وَّیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ ؕ— وَمَنْ یَّتَوَكَّلْ عَلَی اللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهٗ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ بَالِغُ اَمْرِهٖ ؕ— قَدْ جَعَلَ اللّٰهُ لِكُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا ۟

و از جایی‌که به ذهنش خطور نمی‌کند، و به گمانش نمی‌رسد به او روزی می‌دهد، و هرکس در کارهایش بر الله توکل کند او تعالی برایش کافی است. به‌راستی‌که الله فرمانش را اجرا می‌کند. از هیچ‌چیز ناتوان نیست، و هیچ‌چیز از دستش نمی‌رود. الله بر هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است که در آن پایان می‌یابد، پس برای سختی اندازه‌ای است، و برای آسانی اندازه‌ای است؛ یعنی هیچ‌یک از این دو بر انسان همیشگی و ماندگار نیست.

Оят: 4

وَا یَىِٕسْنَ مِنَ الْمَحِیْضِ مِنْ نِّسَآىِٕكُمْ اِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلٰثَةُ اَشْهُرٍ وَّا لَمْ یَحِضْنَ ؕ— وَاُولَاتُ الْاَحْمَالِ اَجَلُهُنَّ اَنْ یَّضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ؕ— وَمَنْ یَّتَّقِ اللّٰهَ یَجْعَلْ لَّهٗ مِنْ اَمْرِهٖ یُسْرًا ۟

و زنان مطلقه‌ای که به‌سبب سن زیاد از اینکه عادت ماهیانه ببینند ناامید هستند، اگر در چگونگی عده‌شان شک کردید عدۀ آنها سه ماه است، و نیز عدۀ زنانی که به‌سبب خردسالی هنوز به سن بلوغ نرسیده‌اند سه ماه است. و پایان عدۀ طلاق یا وفات (شوهر) برای زنان باردار: زمانی است که وضع حمل کنند، و هرکس با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او تعالی بترسد، الله کارهایش را بر او تسهیل می‌کند، و هر سختی‌ای را برایش آسان می‌گرداند.

Оят: 5

ذٰلِكَ اَمْرُ اللّٰهِ اَنْزَلَهٗۤ اِلَیْكُمْ ؕ— وَمَنْ یَّتَّقِ اللّٰهَ یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّاٰتِهٖ وَیُعْظِمْ لَهٗۤ اَجْرًا ۟

- ای مؤمنان- این احکام طلاق و رجوع و عده، حکم الله است که برای‌تان فرستاد تا آنها را بدانید، و هرکس با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او تعالی بترسد، الله گناهانی را که مرتکب شده است پاک می‌کند، و اجری بزرگ، یعنی ورود به بهشت، و دستیابی بر نعمت‌هایی جاویدان به او می‌دهد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• خطاب النبي صلى الله عليه وسلم خطاب لأمته ما لم تثبت له الخصوصية.

خطاب به پیامبر صلی الله علیه وسلم، خطاب به امتش به شمار می‌رود تا زمانی‌که برای او تخصیص ثابت نشود.

• وجوب السكنى والنفقة للمطلقة الرجعية.

وجوب مسکن و نفقه بر عهدۀ مرد برای زن مطلّقه به طلاق رجعی.

• النَّدْب إلى الإشهاد حسمًا لمادة الخلاف.

تشویق بر گرفتن گواه برای از بین بردن بذر اختلاف.

• كثرة فوائد التقوى وعظمها.

فراوانی و بزرگی فواید تقوی.

Оят: 6

اَسْكِنُوْهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَكَنْتُمْ مِّنْ وُّجْدِكُمْ وَلَا تُضَآرُّوْهُنَّ لِتُضَیِّقُوْا عَلَیْهِنَّ ؕ— وَاِنْ كُنَّ اُولَاتِ حَمْلٍ فَاَنْفِقُوْا عَلَیْهِنَّ حَتّٰی یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ— فَاِنْ اَرْضَعْنَ لَكُمْ فَاٰتُوْهُنَّ اُجُوْرَهُنَّ ۚ— وَاْتَمِرُوْا بَیْنَكُمْ بِمَعْرُوْفٍ ۚ— وَاِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهٗۤ اُخْرٰی ۟ؕ

- ای شوهران- آنها را در همان جایی‌که سکونت دارید به اندازۀ توانایی‌تان سکونت دهید، زیرا الله شما را بیش از آن مکلف نکرده است، و در نفقه و سکونت و سایر موارد به آنها زیان وارد نکنید که بخواهید بر آنها تنگ بگیرید، و اگر زنان مطلقه باردار بودند نفقۀ آنها را بدهید تا وضع حمل کنند. اگر فرزندان‌تان را شیر دادند اجرت شیردادن‌شان را به آنها بپردازید، و در امر اجرت به عرف مراجعه کنید، اما اگر شوهر اجرتی را که همسر می‌خواهد به او نداد، و زن نیز به اجرتی که مدّ نظر شوهر است راضی نشد، پدر باید زن شیرده دیگری به اجاره بگیرد تا فرزندش را برای او شیر دهد.

Оят: 7

لِیُنْفِقْ ذُوْ سَعَةٍ مِّنْ سَعَتِهٖ ؕ— وَمَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهٗ فَلْیُنْفِقْ مِمَّاۤ اٰتٰىهُ اللّٰهُ ؕ— لَا یُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْسًا اِلَّا مَاۤ اٰتٰىهَا ؕ— سَیَجْعَلُ اللّٰهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُّسْرًا ۟۠

کسی‌که توانایی مالی خوبی دارد باید از دارایی خویش بر زن مطلقه و فرزندش خرج کند، و هرکس از نظر روزی در تنگنا قرار دارد باید از روزی‌ای که الله به او عطا کرده است خرج کند، الله هیچ‌کس را جز به آنچه که به او عطا کرده مکلف نساخته است، یعنی او را نه به فراتر از آن، و نه به فراتر از توانش مکلف نمی‌کند، الله به زودی پس از تنگی و سختی حالش، گشایش و بی‌نیازی برای او قرار می‌دهد.

Оят: 8

وَكَاَیِّنْ مِّنْ قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ اَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهٖ فَحَاسَبْنٰهَا حِسَابًا شَدِیْدًا وَّعَذَّبْنٰهَا عَذَابًا نُّكْرًا ۟

و چه بسیار قریه‌هایی که وقتی از امر پروردگارشان سبحانه و امر رسولانش نافرمانی کردند، آنها را در قبال اعمال بدشان سخت مورد محاسبه قرار دادیم، و با عذابی رسواکننده در دنیا و آخرت عذاب کردیم.

Оят: 9

فَذَاقَتْ وَبَالَ اَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ اَمْرِهَا خُسْرًا ۟

پس کیفر اعمال بدشان را چشیدند، و سرانجام آنها در دنیا و آخرت تباهی بود.

Оят: 10

اَعَدَّ اللّٰهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیْدًا ۙ— فَاتَّقُوا اللّٰهَ یٰۤاُولِی الْاَلْبَابِ— الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا ۛۚ— قَدْ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَیْكُمْ ذِكْرًا ۟ۙ

الله عذابی سخت برای‌شان فراهم کرده است، پس - ای خردمندانی که به الله و به رسولش ایمان آورده‌اید- با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او تعالی بترسید، تا عذابی که به آنها رسید شما را در برنگیرد، به تحقیق که الله ذکری را برای‌تان نازل کرده است که سرانجامِ بدِ نافرمانی از او تعالی، و عاقبت خوش فرمان‌برداری از او را برای‌تان یادآوری می‌کند.

Оят: 11

رَّسُوْلًا یَّتْلُوْا عَلَیْكُمْ اٰیٰتِ اللّٰهِ مُبَیِّنٰتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَی النُّوْرِ ؕ— وَمَنْ یُّؤْمِنْ بِاللّٰهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُّدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اَبَدًا ؕ— قَدْ اَحْسَنَ اللّٰهُ لَهٗ رِزْقًا ۟

این ذکر همان فرستادۀ او است که آیات روشن الله را که هیچ ابهامی در آنها نیست برای‌تان می‌خواند؛ تا کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اند و رسولش را تصدیق کرده‌اند، و اعمال صالح انجام داده‌اند از تاریکی‌های گمراهی به‌سوی نور بیرون آورده شوند، و هرکس به الله ایمان آورد، و عمل صالح انجام دهد، الله او را به بهشت‌هایی که نهرها از زیر کاخ‌ها و درختانش جاری است وارد می‌کند که برای همیشه در آن می‌مانند. الله رزق و روزی را برایش نیکو می‌گرداند به گونه‌ای که او را به بهشتی که نعمت‌هایش قطع نمی‌شود وارد می‌کند.

Оят: 12

اَللّٰهُ الَّذِیْ خَلَقَ سَبْعَ سَمٰوٰتٍ وَّمِنَ الْاَرْضِ مِثْلَهُنَّ ؕ— یَتَنَزَّلُ الْاَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۙ— وَّاَنَّ اللّٰهَ قَدْ اَحَاطَ بِكُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا ۟۠

الله همان ذاتی است که هفت آسمان، و هفت زمین را مانند آنها آفرید، فرمان کَونیه و شرعی الله میان آنها فرود می‌آید؛ تا بدانند که الله بر هر چیزی توانا است، و هیچ‌چیز او را ناتوان نمی‌سازد، و او سبحانه بر همه چیز احاطۀ علمی دارد، و هیچ‌چیز نه در آسمان‌ها و نه در زمین بر او پوشیده نمی‌ماند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عدم وجوب الإرضاع على الحامل إذا طلقت.

عدم وجوب شیردادن بر زن باردار مطلّقه.

• التكليف لا يكون إلا بالمستطاع.

تکلیف فقط به اندازۀ توانایی است.

• الإيمان بقدرة الله وإحاطة علمه بكل شيء سبب للرضا وسكينة القلب.

ایمان به قدرت و احاطۀ علم الله تعالی بر هر چیزی، سبب رضایت و آرامش قلبی است.