Маънолар таржимаси Оят 95 Сура Аъроф сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 95

ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتّٰی عَفَوْا وَّقَالُوْا قَدْ مَسَّ اٰبَآءَنَا الضَّرَّآءُ وَالسَّرَّآءُ فَاَخَذْنٰهُمْ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟

سپس بعد از گرفتاری به سختی و بیماری، خیری فراوان و امنیت به آنها دادیم تا اینکه افرادشان زیاد شد، و اموال‌شان رشد کرد، و گفتند: شر و خیری که به ما رسید، همان عادت منظمی است که از قبل به پیشینیان ما رسیده است، و درک نکردند که منظور از کیفرهایی که به آنها می‌رسد عبرت‌گرفتن است، و نعمت‌هایی که به آنها می‌رسد استدراج (نزدیک‌کردن تدریجی به عذاب) است، پس ناگهان و درحالی‌که عذاب را احساس نمی‌کردند و منتظر آن نبودند آنها را به عذاب گرفتیم.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من مظاهر إكرام الله لعباده الصالحين أنه فتح لهم أبواب العلم ببيان الحق من الباطل، وبنجاة المؤمنين، وعقاب الكافرين.

یکی از مظاهر اکرام الله به بندگان صالحش این است که درهای علم را برای روشن نمودن حق از باطل، و نجات مؤمنان، و عذاب کافران برای‌شان گشوده است.

• من سُنَّة الله في عباده الإمهال؛ لكي يتعظوا بالأحداث، ويُقْلِعوا عما هم عليه من معاص وموبقات.

یکی از سنت‌های الله در مورد بندگانش اعطای مهلت است؛ تا از وقایع عبرت بگیرند، و از گناهان و جنایت‌هایی‌ که مرتکب می‌شوند دست بکشند.

• الابتلاء بالشدة قد يصبر عليه الكثيرون، ويحتمل مشقاته الكثيرون، أما الابتلاء بالرخاء فالذين يصبرون عليه قليلون.

شاید افراد زیادی در برابر آزمایش با بلا و مصیبت شکیبایی و تحمل کنند، اما شمار اندکی در برابر آزمایش با ناز و نعمت شکیبا هستند.