Маънолар таржимаси Оят 97 Сура Тавба сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 97

اَلْاَعْرَابُ اَشَدُّ كُفْرًا وَّنِفَاقًا وَّاَجْدَرُ اَلَّا یَعْلَمُوْا حُدُوْدَ مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ عَلٰی رَسُوْلِهٖ ؕ— وَاللّٰهُ عَلِیْمٌ حَكِیْمٌ ۟

بادیه‌نشینان اگر کفر یا نفاق ورزند، کفر و نفاق‌شان سخت‌تر از کفر و نفاق شهرنشینان است، و آنها سزاوارترند که به دین جهل داشته باشند، و مستحق‌تر هستند از اینکه فرایض و سنن و ضوابط احکام را که الله بر رسولش نازل فرموده است ندانند؛ زیرا سخت و خشن هستند و معاشرت کمی دارند، و الله از احوال‌شان آگاه است، به گونه‌ای که ذره‌ای از احوال‌شان بر او تعالی پوشیده نمی‌ماند، و او تعالی در تدبیر و شرعش بسیار داناست.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• ميدان العمل والتكاليف خير شاهد على إظهار كذب المنافقين من صدقهم.

میدان عمل و تکالیف، بهترین گواه بر تشخیص راستگویی و دروغگویی منافقان است.

• أهل البادية إن كفروا فهم أشد كفرًا ونفاقًا من أهل الحضر؛ لتأثير البيئة.

به‌سبب تأثیر محیط، اگر بادیه‌نشینان کفر ورزند کفر و نفاق‌شان سخت‌تر از شهرنشینان است.

• الحض على النفقة في سبيل الله مع إخلاص النية، وعظم أجر من فعل ذلك.

تشویق بر انفاق در راه الله همراه با اخلاص نیت، و بزرگی مزد کسی‌که این کار را انجام دهد.

• فضيلة العلم، وأن فاقده أقرب إلى الخطأ.

فضیلت علم، و اینکه کسی‌که علم ندارد به خطا نزدیک‌تر است.