Маънолар таржимаси Оят 2 Сура Мумтаҳана сураси - Форсча таржима - Саъдий тафсири - Қуръони Карим қомуси

Оят: 2

اِنْ یَّثْقَفُوْكُمْ یَكُوْنُوْا لَكُمْ اَعْدَآءً وَّیَبْسُطُوْۤا اِلَیْكُمْ اَیْدِیَهُمْ وَاَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوْٓءِ وَوَدُّوْا لَوْ تَكْفُرُوْنَ ۟ؕ

سپس خداوند متعال شدت دشمنی آنان را بیان کرد تا مؤمنان را به دشمنی ورزیدن با آنها تحریک نماید. پس فرمود: ﴿إِن يَثۡقَفُوكُمۡ﴾ اگر شما را بیابند و فرصت آزار رساندن به شما را داشته باشند. ﴿يَكُونُواْ لَكُمۡ أَعۡدَآءٗ وَيَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ﴾ دشمنان آشکار شما خواهند بود و دست‌های خود را به بدی به سوی شما دراز می‌کنند؛ یعنی شما را می‌کشند و می‌زنند. ﴿وَأَلۡسِنَتَهُم بِٱلسُّوٓءِ﴾ و با سخنان بد و ناراحت ‌کننده از قبیل: دشنام و غیره به سوی شما زبان می‌گشایند. ﴿وَوَدُّواْ لَوۡ تَكۡفُرُونَ﴾ و دوست دارند که کفر ورزید. این نهایت چیزی است که از شما می‌خواهند.