Маънолар таржимаси Оят 125 Сура Тоҳа сураси - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِیْۤ اَعْمٰی وَقَدْ كُنْتُ بَصِیْرًا ۟

මෙනෙහි කිරීමට පිටුපෑ මිනිසා, "මාගේ පරමාධිපතියාණනි! අද දින අන්ධයකු සේ නුඹ මා අවදි කළේ ඇයි? සැබැවින්ම මම මෙලොවෙහි පෙනුමැත්තෙකු ලෙස සිටියෙමි" යැයි පවසා සිටියි.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الأدب في تلقي العلم، وأن المستمع للعلم ينبغي له أن يتأنى ويصبر حتى يفرغ المُمْلِي والمعلم من كلامه المتصل بعضه ببعض.

•දැනුම හැදෑරීමේ ආචාරධර්ම, සැබැවින්ම දැනුමට සවන් දෙන්නා සම්පූර්ණයෙන් ඉගැන්වීම් අවසන් වන තුරු බලා සිටීමත් ඉවසීමෙන් කටයුතු කිරීමත් අවශ්ය වන්නේය. ගුරුවරයා ඔහුගේ ප්රකාශය තුළ ඔවුන් එකිනෙකාගේ සම්බන්ධතාව ඇති කළ යුතුයි.

• نسي آدم فنسيت ذريته، ولم يثبت على العزم المؤكد، وهم كذلك، وبادر بالتوبة فغفر الله له، ومن يشابه أباه فما ظلم.

•ආදම් අමතක කළේය. එහෙයින් ඔහුගේ පරපුර ද අමතක කළේය. ස්ථීර කරුණක් මත රැඳී නොසිටියේය. ඔවුන් එලෙසමය. පාපක්ෂමාවේ නිරත වීමට පෙරටු විය. අල්ලාහ් ඔහුට සමාව දුන්නේය. කවරෙකු තම පියාට සමාන වන්නේ ද එහි වරදක් නැත.

• فضيلة التوبة؛ لأن آدم عليه السلام كان بعد التوبة أحسن منه قبلها.

•පාපක්ෂමාවේ මහිමය. ආදම් (අලයිහිස් සලාම්) තුමා තව්බා හෙවත් පශ්චාත්තාපයේ නියැළීමෙන් පසු පෙරට වඩා යහපත් අයකු විය.

• المعيشة الضنك في دار الدنيا، وفي دار البَرْزَخ، وفي الدار الآخرة لأهل الكفر والضلال.

•දේව ප්රතික්ෂේපකයින් හා මුළාවූවන් සතු මෙලොව නිවහනේ, මිණීවල නිවහනේ හා මතුලොව නිවහනේ පීඩිත ජීවිතය.