Маънолар таржимаси Оят 53 Сура Қасас - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг синҳолийча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 53

وَاِذَا یُتْلٰی عَلَیْهِمْ قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِهٖۤ اِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهٖ مُسْلِمِیْنَ ۟

ඔවුන් වෙත (මෙම ග්රන්ථය) කියවා පෙන්වනු ලබන විට ඔවුහු "අපි ඒ ගැන විශ්වාස කළෙමු. සැබවින්ම එය සත්යයකි. එහි කිසිදු සැකයක් නැත. අපගේ පරමාධිපතිගෙන් පහළ වූවකි. සැබවින්ම මෙම අල් කුර්ආනයට පෙර සිටම ඊට පෙර දූතවරුන් කවර කරුණක් ගෙන ආවේ ද එය අප විශ්වාස කර සිටීම හේතුවෙන් අපි මුස්ලිම්වරුන් (අල්ලාහ්ට අවනත වන්නන්) ලෙස සිටියෙමු.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فضل من آمن من أهل الكتاب بالنبي محمد صلى الله عليه وسلم، وأن له أجرين.

•ආගම් ලත් ජනයා අතරින් මුහම්මද් නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් විශ්වාස කළවුන් සතු මහිමය. සැබවින්ම එවැන්නන්හට කුසල් දෙකක් හිමි වනු ඇත.

• هداية التوفيق بيد الله لا بيد غيره من الرسل وغيرهم.

•යහ මග ආශිර්වාද කිරීම අල්ලාහ් සතු දෙයකි. එය දූතවරුන් හා වෙනත් අයගේ දෑතෙහි නැත.

• اتباع الحق وسيلة للأمن لا مَبْعث على الخوف كما يدعي المشركون.

•අරාක්ෂාව සඳහා සත්යය අනුගමනය කිරීම. දේව ආදේශකයින් වාද කරන පරිදි එය බියවීමට හේතුවක් නොවේ.

• خطر الترف على الفرد والمجتمع.

•පුද්ගලයා මත හෝ සමාජය මත සුඛෝපභෝගී තත්ත්වයන් ඇති වීමේ අවදානම.

• من رحمة الله أنه لا يهلك الناس إلا بعد الإعذار إليهم بإرسال الرسل.

•මිනිසුන් වෙත දූතවරුන් එවීමෙන් ඔවුන් සඳහා නිදහසට කරුණු දැක්වීමෙන් පසු ව මිස ඔවුන් විනාශ නොකර සිටීම අල්ලාහ්ගේ දයාවක් විය.