Маънолар таржимаси Оят 107 Сура Оли Имрон сураси - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 107

وَاَمَّا الَّذِیْنَ ابْیَضَّتْ وُجُوْهُهُمْ فَفِیْ رَحْمَةِ اللّٰهِ ؕ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟

මුහුණු පැහැපත් හා ප්රසන්නභාවයෙන් යුත් අය වනාහි ඔවුන්ගේ නවාතැන් සැප පහසුකම් සහිත ස්වර්ග උයන් වෙති. ඔවුහු එහි කිසිවිටෙක නිමා නොවන වෙනස් නොවන සදාතනික සැපයෙහි සිටිති.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• متابعة أهل الكتاب في أهوائهم تقود إلى الضلال والبعد عن دين الله تعالى.

•ආගම් ලත් ජනයා තම ආශාවන් අනුගමනය කිරීම නොමග වෙත හා අල්ලාහ්ගේ දහමින් දුරස් වීමට නායකත්වය දෙයි.

• الاعتصام بالكتاب والسُّنَّة والاستمساك بهديهما أعظم وسيلة للثبات على الحق، والعصمة من الضلال والافتراق.

•අල් කුර්ආනය හා සුන්නා ව තදින් ග්රහණය කොට පිළිපැදීම. ඒ දෙකින් ලැබෙන මාර්ගෝපදේශය සත්යය තහවුරු කර ගැනීමට ඉමහත් මාධ්යයක් වන්නේය. එමෙන්ම නොමග යෑම හා බෙදී වෙන්වීම යනාදී කරුණු වලට ආරක්ෂාවක් ද වන්නේය.

• الافتراق والاختلاف الواقع في هذه الأمة في قضايا الاعتقاد فيه مشابهة لمن سبق من أهل الكتاب.

•ප්රතිපත්තිමය තීන්දු තීරණ සම්බන්ධයෙන් සමාජය තුළ ඇති මතභේද හා වෙන්වීම් පෙර සිටි අගම් ලත් ජනයාට සමානය.

• وجوب الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر؛ لأن به فلاح الأمة وسبب تميزها.

•යහපත විධානය කොට අයහපතින් වැළැක්වීමේ අනිවාර්යභාවය. ඊට හේතුව එමගින් සමාජයේ සාර්ථකත්වය පිහටන අතරම හොද නරක වෙන් කර දක්වන සාධකද පිහිටන බැවිණි.