Маънолар таржимаси Оят 181 Сура Оли Имрон сураси - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 181

لَقَدْ سَمِعَ اللّٰهُ قَوْلَ الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اِنَّ اللّٰهَ فَقِیْرٌ وَّنَحْنُ اَغْنِیَآءُ ۘ— سَنَكْتُبُ مَا قَالُوْا وَقَتْلَهُمُ الْاَنْۢبِیَآءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ۙۚ— وَّنَقُوْلُ ذُوْقُوْا عَذَابَ الْحَرِیْقِ ۟

“සැබැවින්ම අල්ලාහ් අපගෙන් ණය ඉල්ලා සිටීමෙන් පැහැදිලි වනුයේ ඔහු දිළිඳු බවය. අප ළඟ ඇති ධනය හා වස්තුව හේතුවෙන් අපි පොහොසතුන් වෙමු” යැයි යුදෙව්වන් පවසා සිටි අවස්ථාවේ ඔවුන්ගේ එම ප්රකාශයට අල්ලාහ් සවන් දුන්නේය. ඔවුන්ගේ පරමාධිපති වෙත ඔවුන් ගෙතූ බොරුව හා අසත්යය ගැනත් කිසිදු යුක්තියකින් තොරව ඔවුන්ගේ නබිවරුන් ඔවුන් ඝාතනය කිරීම ගැනත් අපි සටහන් කරගෙන ඇත්තෙමු. ‘දැවෙන ගින්නේ දඬුවම නුඹලා විදිනු’ යැයි අපි ඔවුනට පවසන්නෙමු.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من سوء فعال اليهود وقبيح أخلاقهم اعتداؤهم على أنبياء الله بالتكذيب والقتل.

•අල්ලාහ්ගේ නබිවරුන් කෙරෙහි බොරු ගෙතීමත් ඔවුන් ඝාතනය කිරීමත් යුදෙව්වන්ගෙන් නපුරු ක්රියාවන් හා ඔවුන්ගේ පිළිකුල් සහගත ගතිපැවතුම් වලින් එකකි.

• كل فوز في الدنيا فهو ناقص، وإنما الفوز التام في الآخرة، بالنجاة من النار ودخول الجنة.

•මෙලොව පවතින සෑම ජයග්රහණයකම කිසියම් හෝ අඩුපාඩුවක් ඇත. පූර්ණ ජයග්රහණය ඇත්තේ මතු ලොවෙහිය. එනම් නිරයෙන් ආරක්ෂා වී ස්වර්ගයට ඇතුළත් වීමෙනි.

• من أنواع الابتلاء الأذى الذي ينال المؤمنين في دينهم وأنفسهم من قِبَل أهل الكتاب والمشركين، والواجب حينئذ الصبر وتقوى الله تعالى.

•ආගම් ලත් ජනයින් හා දෙවියන්ට ආදේශ තබන්නන් විසින් දෙවියන් විශ්වාස කරන මුඃමින්වරුන්හට ඔවුන් සම්බන්ධයෙන්ද ඔවුන්ගේ දහම සම්බන්ධයෙන්ද සිදු වන විවිධ පරීක්ෂණ හා පීඩාවන්ට මුහුණ දෙන්නට සිදු වන්නේය. එවන් අවස්ථාවක ඉවසීමෙන් කටයුතු කිරීමත් අල්ලාහ් පිළිබඳ බැතියෙන් කටයුතු කිරීමත් අනිවාර්යය වන්නේය.