Маънолар таржимаси Оят 125 Сура Анъом - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг синҳолийча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 125

فَمَنْ یُّرِدِ اللّٰهُ اَنْ یَّهْدِیَهٗ یَشْرَحْ صَدْرَهٗ لِلْاِسْلَامِ ۚ— وَمَنْ یُّرِدْ اَنْ یُّضِلَّهٗ یَجْعَلْ صَدْرَهٗ ضَیِّقًا حَرَجًا كَاَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَآءِ ؕ— كَذٰلِكَ یَجْعَلُ اللّٰهُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

අල්ලාහ් කවරෙකු යහමග වෙත ආශිර්වාද කරන්නට අභිමත කළේද ඉස්ලාමය පිළිගැනීම සඳහා ඔහු ඔහුගේ හදවත පුළුල් කරනු ඇත. ඔහු කවරෙකුව අපහාස කරන්නට අභිමත කළේද යහමග සඳහා ඔහු ආශිර්වාද නොකරයි. සත්ය පිළිගැනීමට නොහැකි අයුරින් ඔහුගේ හදවතට දැඩි පීඩනයක් ඇති කරයි. අහසට නැග යාම දුෂ්කර වනවාක් මෙන් ඔහුගේ හදවත තුළට සත්යය පිවිසීම වළක්වනු ඇත. එය ඔහු විසින් කළ නොහැක. මෙසේ දැඩි පීඩන තත්ත්වයකින් පවතින වාතාවරණයක් අල්ලාහ් ඔවුනට ඇති කළාක් මෙන්ම ඔහු විශ්වාස නොකරන්නන්හට දඬුවමද ඇති කරයි.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• سُنَّة الله في الضلال والهداية أنهما من عنده تعالى، أي بخلقه وإيجاده، وهما من فعل العبد باختياره بعد مشيئة الله.

නොමග යන්නට ඉඩ හැරීම හා යහමග යන්නට ඉඩ හැරීම අල්ලාහ්ගේ පිළිවෙතකි. සැබැවින්ම ඒ දෙකම උත්තරීතර අල්ලාහ්ගෙනි. එය බිහිකිරීමත් එය ඇති කිරීමත් ඔහු සතුය. අල්ලාහ්ගේ අභිමතයෙන් පසුව එය තෝරා ගැනීමේ නිදහස ගැත්තා සතු ක්රියාවලියකි.

• ولاية الله للمؤمنين بحسب أعمالهم الصالحة، فكلما زادت أعمالهم الصالحة زادت ولايته لهم والعكس.

දෙවියන් විශ්වාස කරන්නන්ගේ දැහැමි ක්රියාවන්ට අනුව ඔවුන්ගේ භාරකාරත්වය අල්ලාහ් දරනු ඇත. ඔවුන්ගේ දැහැමි ක්රියාවන් වැඩිවෙන සෑම අවස්ථාවකම ඔවුන් සතු වගකීම ඔහු වැඩි කරයි. එමෙන්ම එයට පටහැනිවද එසේම සිදු වනු ඇත.

• من سُنَّة الله أن يولي كل ظالم ظالمًا مثله، يدفعه إلى الشر ويحثه عليه، ويزهِّده في الخير وينفِّره عنه.

සෑම අපරාධකරුවකුටම ඔහු හා සමාන තවත් අපරාධකරුවෙක් භාර කිරීම අල්ලාහ්ගේ පිළිවෙතකි. අයහපත වෙත ඔහු යොමු කොට එය සිදු කිරීමට ඔහු පොළඹවයි. යහපතින් ඔහුව දුරස් කොට එයින් ඔහු පලවා හරියි.