Маънолар таржимаси Оят 166 Сура Аъроф сураси - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 166

فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَّا نُهُوْا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُوْنُوْا قِرَدَةً خٰسِىِٕیْنَ ۟

උඩඟුකමින් හා මුරණ්ඩුකමින් අල්ලාහ්ට පිටුපෑමෙහි ඔවුන් සීමාව ඉක්මවා ගොස් උපදෙස් නොලැබූ කල්හි අපි ඔවුනට: "අහෝ පාපිෂ්ඨයිනි! නුඹලා නීච වඳුරන් මෙන් වනු" යැයි පැවසුවෙමු. එවිට අපි සිතූ පරිදි ම ඔවුන් පත් වූහ. නියත වශයෙන්ම යමක් පිළිබඳ අපගේ ස්ථාවරය වනුයේ අපි ඒ ගැන සිතා එයට 'වනු' යැයි පැවසූ වහා ම එය සිදුවීමය.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• إذا نزل عذاب الله على قوم بسبب ذنوبهم ينجو منه من كانوا يأمرون بالمعروف وينهون عن المنكر فيهم.

•තම පාපකම් හේතුවෙන් පිරිසක් මත අල්ලාහ්ගේ දඬුවම පහළ වූ විට, ඔවුන් අතර සිටි යහපත විධානය කොට අයහපතින් වැළැක්වූවන් එයින් මිඳුණෝය.

• يجب الحذر من عذاب الله؛ فإنه قد يكون رهيبًا في الدنيا، كما فعل سبحانه بطائفة من بني إسرائيل حين مَسَخَهم قردة بسبب تمردهم.

•අල්ලාහ්ගේ දඬුවමින් ප්රවේශම් වීම අනිවාර්යය වන්නේය. එය ඉස්රාඊල් ජනයාගෙන් පිරිසක් කැරලි ගැසීම හේතුවෙන් වඳුරන් බවට වෙනස් කළ අවස්ථාවේ අල්ලාහ් සිදු කළාක් මෙන් සැබැවින්ම එය මෙලොවෙහි පවතින භයානක තත්ත්වයකි.

• نعيم الدنيا مهما بدا أنه عظيم فإنه قليل تافه بجانب نعيم الآخرة الدائم.

•ඉස්රාඊල් ජනයාට නින්දාව හා ජීවත් වීමේ අවකාශය අල්ලාහ් නියම කර ඇති අතර, ඔවුන්ගේ අසාධාරණය හා අපගමනය හේතුවෙන් ඔවුන්ට පීඩා කරනු ලබන සෑම කාල පරිච්ඡේදයකටම ඔහු ඔවුනට අවසර දුන්නේය.

• أفضل أعمال العبد بعد الإيمان إقامة الصلاة؛ لأنها عمود الأمر.

•මෙලොව සුවපහසුකම් කෙතරම් ඉමහත් ලෙස දිස් වුව ද සදාකාලික මතුලොවෙහි පවතින සුවපහසුකම් සමඟ බැලීමේ දී සැබැවින්ම එය ඉතා අල්පය.

• كتب الله على بني إسرائيل الذلة والمسكنة، وتأذن بأن يبعث عليهم كل مدة من يذيقهم العذاب بسبب ظلمهم وانحرافهم.

•අල්ලාහ් ව විශ්වාස කිරීමෙන් පසු ගැත්තා සිදු කරන ක්රියාවන් අතුරින් අති උතුම් ක්රියාව වනුයේ සලාතය විධිමත්ව ඉටු කිරීමය. ඊට හේතුව සැබැවින් එය කරුණු වල මුදුන් මුල වන බැවිණි.