Маънолар таржимаси Оят 82 Сура Каҳф сураси - Испанча (Латин Америкаси) таржима - Нур Интернейшнл маркази - Қуръони Карим қомуси

Оят: 82

وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبۡلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسۡتَخۡرِجَا كَنزَهُمَا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلۡتُهُۥ عَنۡ أَمۡرِيۚ ذَٰلِكَ تَأۡوِيلُ مَا لَمۡ تَسۡطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرٗا

82. »En cuanto al muro, era de unos niños huérfanos de la ciudad y escondía debajo un tesoro que les pertenecía. Su padre había sido un hombre recto y justo, y tu Señor quería que cuando se hiciesen mayores pudiesen extraer su tesoro por misericordia Suya. Y no hice nada por propia iniciativa. Esta es la explicación de aquello sobre lo que no tuviste paciencia”.