Маънолар таржимаси Оят 72 Сура Аҳзоб сураси - Қуръон Каримнинг туркча мухтасар таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 72

إِنَّا عَرَضۡنَا ٱلۡأَمَانَةَ عَلَى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلۡجِبَالِ فَأَبَيۡنَ أَن يَحۡمِلۡنَهَا وَأَشۡفَقۡنَ مِنۡهَا وَحَمَلَهَا ٱلۡإِنسَٰنُۖ إِنَّهُۥ كَانَ ظَلُومٗا جَهُولٗا

Şüphesiz biz; dini sorumlulukları, malları ve sırları korumayı göklere, yere ve dağlara sunduk (arz ettik). Onlar, bunu (emaneti) yüklenmekten imtina ettiler ve bu emanetin akıbetinden korktular. Onu insan yüklendi. Şüphesiz insan, nefsine karşı çok zalimdir ve yüklendiği emanet hakında ise çok cahildir.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• اختصاص الله بعلم الساعة.

Kıyamet vaktinin ilmi Allah'a mahsustur. (Bunu sadece O bilir.)

• تحميل الأتباع كُبَرَاءَهُم مسؤوليةَ إضلالهم لا يعفيهم هم من المسؤولية.

Önderlerine ve büyüklerine tabi olan kimselerin hak yoldan sapmalarının sorumluluğunu kendilerine tabi oldukları büyüklerine yüklemeleri; onları bu yaptıklarının sorumluluğundan kurtarmaz.

• شدة التحريم لإيذاء الأنبياء بالقول أو الفعل.

Peygamberlere -aleyhimusselam-'a sözlü ya da fiilî olarak eziyette bulunmanın şiddetle haram olduğu beyan edilmiştir.

• عظم الأمانة التي تحمّلها الإنسان.

İnsanın yüklenmiş olduğu emanetin büyüklüğü beyan edilmiştir.