Маънолар таржимаси Оят 121 Сура Наҳл сураси - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 121

شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

ئىبراھىم ئەلەيھىسسالام ئاللاھنىڭ ئۆزىگە ئاتا قىلغان نېئمەتلىرىگە شۈكۈر قىلغۇچى بولغانلىقتىن، ئاللاھ ئۇنى پەيغەمبەرلىك ئۈچۈن تاللىدى، ئۇنى راۋرۇس ئىسلام دىنىغا باشلىدى.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

ئاللاھنىڭ رەھمىتى كاپىر-ئاسىيلاردىن يامان ئەمەل قىلغانلارنىڭ تەۋبىسىنى قوبۇل قىلىشنى تەقەززا قىلدى، ئاندىن ئۇلار تەۋبە قىلىپ قىلمىشلىرىنى تۈزىتىدۇ، شۇنىڭ بىلەن ئاللاھ ئۇلارنى مەغپىرەت قىلىدۇ.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

مۇسۇلمان ئۈچۈن ئىبراھىم ئەلەيھىسسالامنى ئۈلگە قىلىش ياخشىدۇر.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

ئاللاھنىڭ دىنىغا دەۋەت قىلغۇچىلار: ھېكمەت، ۋەز-نەسىھەت ۋە چېرايلىق شەكىلدە مۇنازىرە قىلىشتىن ئىبارەت بۇ ئۈچ ئىشنى لازىم تۇتۇشى كېرەك.

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

جازا ئۆزىنىڭ ئوخشىشى بىلەن بولىدۇ، زىيادە قىلىنمايدۇ، زۇلۇم قىلىنغۇچىمۇ زالىمنى قىلغان زۇلمىدىن ئارتۇق جازالاشتىن چەكلەنگەن.