Маънолар таржимаси Оят 67 Сура Оли Имрон сураси - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 67

مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

ئىبراھىم ئەلەيھىسسالام يەھۇدىي دىنىدىمۇ بولمىغان ۋە خىرىستىئان دىنىدىمۇ بولمىغان، لېكىن ئۇ باتىل دىنلاردىن مەيدانىنى ئايرىپ، يالغۇز بىر ئاللاھقا بويسۇنغان، ئەرەب مۇشرىكلىرى ئىبراھىمنى ئۆزىنىڭ دىنىدا دەپ ئويلىغاندەك ئۇ مۇشرىكلاردىن بولمىغان.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أن الرسالات الإلهية كلها اتفقت على كلمة عدل واحدة، وهي: توحيد الله تعالى والنهي عن الشرك.

ئىلاھى رىسالەتنىڭ ھەممىسى بىر سۆزگە مۇجەسسەملەشكەن بولۇپ، ئۇ بولسىمۇ: ئاللاھنى بىر بىلىش ۋە ئۇنىڭغا شېرىك كەلتۈرۈشتىن چەكلىنىشتىن ئىبارەتتۇر.

• أهمية العلم بالتاريخ؛ لأنه قد يكون من الحجج القوية التي تُرَدُّ بها دعوى المبطلين.

تارىخ ئىلىمنى بىلىش بەك مۇھىمدۇر، چۈنكى تارىخ ئىلمى بىلەن باتىللارنىڭ دەۋاسىغا كۈچلۈك رەددىيە بەرگىلى بولىدۇ.

• أحق الناس بإبراهيم عليه السلام من كان على ملته وعقيدته، وأما مجرد دعوى الانتساب إليه مع مخالفته فلا تنفع.

ئىنسانلارنىڭ ئىبراھىم ئەلەيھىسسالامغا ئەڭ ھەقلىق بولغىنى، ئۇنىڭ دىنىدا ۋە ئەقىدىسىدە بولغانلىرىدۇر، ئەمما ئۇنىڭ دىنى ۋە ئەقىدىسىگە خىلاپلىق قىلىپ تۇرۇپ ئۆزىنىڭ ئۇنىڭ دىنىدا ئىكەنلىكىنى دەۋا قىلىشى ھېچ پايدا بەرمەيدۇ.

• دَلَّتِ الآيات على حرص كفرة أهل الكتاب على إضلال المؤمنين من هذه الأمة حسدًا من عند أنفسهم.

يۇقىرىدا بايان قىلىنغان ئايەتلەر ئەھلى كىتاب كاپىرلىرىنىڭ مۇشۇ ئۈممەتنىڭ مۆئمىنلىرىغا ھەسەت قىلغانلىقتىن ئازدۇرۇشقا ھېرىسمەن ئىكەنلىكىنى ئىپادىلەيدۇ.