Маънолар таржимаси Оят 26 Сура Ҳадид сураси - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 26

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحٗا وَإِبۡرَٰهِيمَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَۖ فَمِنۡهُم مُّهۡتَدٖۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ

بىز ھەقىقەتەن نۇھ ۋە ئىبراھىم ئەلەيھىسسالاملارنى (پەيغەمبەر قىلىپ) ئەۋەتتۇق، ئۇلارنىڭ ئەۋلادلىرى ئىچىدىمۇ پەيغەمبەرلىك ۋە (دەرگاھىمىزدىن) نازىل قىلىنغان كىتابلارنى قىلدۇق. ئۇلارنىڭ ئەۋلادلىرى ئىچىدە توغرا يول تېپىپ، مۇۋەپپەقىيەتكە ئېرىشكەنلەرمۇ بار. لېكىن ئۇلارنىڭ كۆپىنچىسى ئاللاھنىڭ ئىتائىتىدىن چىققۇچىلاردۇر.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الحق لا بد له من قوة تحميه وتنشره.

ھەقىقەتنىڭ ئۇنى ھىمايە قىلىدىغان ۋە تارقىتىدىغان كۈچى بولۇشى زۆرۈر.

• بيان مكانة العدل في الشرائع السماوية.

ساماۋى شەرىئەتلەردە ئادالەتنىڭ ئورنى ئىنتايىن يۇقىرىدۇر.

• صلة النسب بأهل الإيمان والصلاح لا تُغْنِي شيئًا عن الإنسان ما لم يكن هو مؤمنًا.

ئىنسان ئەگەر مۇئمىن بولمىسا، ئۇنىڭ ئەھلى ئىمان، سالىھ كىشىلەر بىلەن بولغان تۇغقاندارچىلىق مۇناسىۋىتى ھېچنىمىگە ئەسقەتمايدۇ.

• بيان تحريم الابتداع في الدين.

دىندا يوق ئىشنى پەيدا قىلىش ھارامدۇر.