Маънолар таржимаси Оят 121 Сура Тавба сураси - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ئۇلارنىڭ (ئاللاھ يولىدا) مەيلى ئاز بولسۇن ياكى كۆپ بولسۇن سەرپ قىلغان مېلى، (جىھاد قىلىش مەقسىتىدە) ۋادىلارنى بېسىپ ئۆتۈش جەريانىدا تارتقان جاپالىرىغا، ئاخىرەتتە ئۇلارنىڭ قىلغان ئەمەللىرىگە ئەڭ ياخشى مۇكاپاتلارنى بېرىدۇ.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

دۇنيا ۋە ئاخىرەتتە ھالاكەتتىن قۇرتۇلۇش، ئاللاھقا راستچىل ۋە تەقۋادار بولۇشنى تەقەززا قىلىدۇ.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

ئاللاھ يولىدا نەپىقە قىلىشنىڭ پەزىلىتىنىڭ كاتتىلىقى

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

جىھادقا ئوخشاش دىنى مەسىلىلەردە ئالىم بولۇشنىڭ ۋاجىپلىقى، دىن پەقەت ئىلىم ۋە جىھاد بىلەنلا پۇت تىرەپ تۇرالايدۇ.