Маънолар таржимаси Оят 20 Сура Иброҳим сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 20

وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ

Сизларни ҳалок қилиб, ўрнингизга итоат ва ибодат қиладиган бошқа бир халқни олиб келиш Аллоҳ учун оғир иш эмас. У ҳар ишга Қодир Зотдир. Унинг қўлидан келмайдиган ишнинг ўзи йўқ.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• بيان سوء عاقبة التابع والمتبوع إن اجتمعا على الباطل.

Ноҳақлик устида бирлашган эргашувчининг ҳам, эргаштирувчининг ҳам оқибати ўта аянчли бўлади.

• بيان أن الشيطان أكبر عدو لبني آدم، وأنه كاذب مخذول ضعيف، لا يملك لنفسه ولا لأتباعه شيئًا يوم القيامة.

Одам боласининг энг катта душмани шайтондир. У ёлғончи, заиф ва ночордир. Қиёмат кунида ўзига ҳам, тобеларига ҳам ҳеч қандай ёрдам бера олмайди.

• اعتراف إبليس أن وعد الله تعالى هو الحق، وأن وعد الشيطان إنما هو محض الكذب.

Иблис Аллоҳнинг ваъдаси ҳақ эканини, ўзи эса ёлғон ваъда берганини тан олади.

• تشبيه كلمة التوحيد بالشجرة الطيبة الثمر، العالية الأغصان، الثابتة الجذور.

Тавҳид калимаси яхши дарахтга ўхшайди. Унинг томирлари мустаҳкам, шохлари эса осмонда.