Маънолар таржимаси Оят 16 Сура Бақара сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 16

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلضَّلَٰلَةَ بِٱلۡهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَٰرَتُهُمۡ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ

Мана шу сифатларга эга бўлган мунофиқлар, куфрни иймонга алиштирган бадбахтлардир. Аллоҳга иймон келтиришдек даромадни қўлдан бой бериб, ҳақ йўлини топа олмай, савдоси касодга учраган бечоралардир.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أن من طبع الله على قلوبهم بسبب عنادهم وتكذيبهم لا تنفع معهم الآيات وإن عظمت.

Саркашликлари ва ваҳийни ёлғонга чиқарганлари сабабли Аллоҳ қалбларини муҳрлаб қўйган бадбахтларга ҳар қанча кўп, улкан бўлмасин, ҳеч қандай оятлар фойда бермайди.

• أن إمهال الله تعالى للظالمين المكذبين لم يكن عن غفلة أو عجز عنهم، بل ليزدادوا إثمًا، فتكون عقوبتهم أعظم.

Аллоҳ таолонинг ёлғончига чиқарувчи золимларни маълум муддат ўз ҳолига ташлаб қўйиши билмай қолгани ёки ночорлигидан эмас, балки уларнинг гуноҳлари ортиши ва шу билан уларга бериладиган азоб ҳам янада улканлашиши учун бўлган.