Маънолар таржимаси Оят 2 Сура Бақара сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 2

ذَٰلِكَ ٱلۡكِتَٰبُ لَا رَيۡبَۛ فِيهِۛ هُدٗى لِّلۡمُتَّقِينَ

Ҳа, буюк Қуръоннинг ҳақлигига нозил бўлиш жиҳатидан ҳам, шакли ва мазмуни жиҳатидан ҳам ҳеч қандай шак-шубҳа йўқ. У Аллоҳнинг каломи бўлиб, тақводорларни У Зот сари элтадиган йўлга бошлайди.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الثقة المطلقة في نفي الرَّيب دليل على أنه من عند الله؛ إذ لا يمكن لمخلوق أن يدعي ذلك في كلامه.

Шак-шубҳани инкор этишдаги мутлақ ишонч унинг Аллоҳ тарафидан эканига далилдир. Зеро, биронта махлуқ ўз сўзи борасида бундай даъвони қила олмайди.

• لا ينتفع بما في القرآن الكريم من الهدايات العظيمة إلا المتقون لله تعالى المعظِّمون له.

Қуръони каримдаги буюк ҳидоятлардан тақводорларгина, Аллоҳ таолодан қўрқиб, У Зотни улуғлайдиган кишиларгина фойдалана оладилар.

• من أعظم مراتب الإيمانِ الإيمانُ بالغيب؛ لأنه يتضمن التسليم لله تعالى في كل ما تفرد بعلمه من الغيب، ولرسوله بما أخبر عنه سبحانه.

Иймоннинг энг юксак мартабаларидан бири ғайбга инонмоқдир. Зеро, бу иш Аллоҳ таологагина аён бўлган ғайб масаласида Аллоҳнинг Ўзига ва пайғамбари олиб келган хабарга тўла таслим бўлишни ўзида мужассам этади.

• كثيرًا ما يقرن الله تعالى بين الصلاة والزكاة؛ لأنَّ الصلاة إخلاص للمعبود، والزكاة إحسان للعبيد، وهما عنوان السعادة والنجاة.

Кўп ўринларда Аллоҳ таоло намоз билан закотни бир ўринда зикр қилади. Чунки намоз Маъбудга ихлос қилиш бўлса, закот бандаларга яхшилик қилишдир ва бу иккиси саодат ва нажот белгисидир.

• الإيمان بالله تعالى وعمل الصالحات يورثان الهداية والتوفيق في الدنيا، والفوز والفلاح في الأُخرى.

Аллоҳ таолога ишониш дунёда ҳидоят ва тавфиққа етиштирса, охиратда нажот ва зафарга эриштиради.