Маънолар таржимаси Оят 173 Сура Оли Имрон сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 173

ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ

Уларга айрим мушриклар: "Қурайш Абу Суфён бошчилигида сизларни батамом йўқ қилиш учун сон-саноқсиз лашкар тўплаган, эҳтиёт бўлинглар, уларга қарши бора кўрманглар", десалар, бу гап уларнинг Аллоҳга ва Аллоҳнинг ваъдасига бўлган иймонларини зиёда қилди. "Аллоҳ бизга кифоя қилади, У ишларимизни ишониб топширишимиз учун нақадар яхши Вакил", дея дадил қадамлар ила олға бордилар.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من سنن الله تعالى أن يبتلي عباده؛ ليتميز المؤمن الحق من المنافق، وليعلم الصادق من الكاذب.

Чин мўминни мунофиқдан, содиқни хоиндан ажратиб олиш учун бандаларига синов юбориш Аллоҳ таолонинг қонуниятидир.

• عظم منزلة الجهاد والشهادة في سبيل الله وثواب أهله عند الله تعالى حيث ينزلهم الله تعالى بأعلى المنازل.

Аллоҳ йўлида жиҳод қилиш ва шаҳид бўлишнинг мақоми жуда улуғ. Шаҳидларнинг ажру савоблари улкан. Аллоҳ уларга энг олий мартабаларни ато этади.

• فضل الصحابة وبيان علو منزلتهم في الدنيا والآخرة؛ لما بذلوه من أنفسهم وأموالهم في سبيل الله تعالى.

Жонларини ҳам, мол-давлатларини ҳам Аллоҳ йўлига нисор қилишлари билан саҳобаларнинг фазли дунёю охиратда жуда юксак бўлди.