Маънолар таржимаси Оят 30 Сура Ёсин сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 30

يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Ҳақни тан олмай, уни ёлғонга чиқарганлар Қиёмат куни азобни ўз кўзлари билан кўрганларида ҳасрат-надомат қиладилар. Чунки улар бу дунёда Аллоҳ тарафидан келган ҳар бир пайғамбарни масхара қилиб, устидан кулардилар. Бас, уларнинг Қиёмат кунидаги оқибати ҳасрат-надомат бўлди.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

Аллоҳга осийлик қилган халқ нақадар хор. Аллоҳга итоат қилган халқ эса нақадар мукаррам.

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

Ўлик ерни тирилтириб, ям-яшил кўкаламзорга айлантириш, ундан дон-дунларни чиқариш қайта тирилишни исботловчи далиллардан биридир.

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

Аллоҳнинг бирлигига далолат қилувчи далиллардан бири замину самодаги махлуқотларнинг аниқ белгилаб қўйилган майдонда ҳаракат қилишлари ва ундан чиқиб кета олмасликларидир.