Маънолар таржимаси Оят 151 Сура Нисо сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 151

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ حَقّٗاۚ وَأَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٗا مُّهِينٗا

Мана шу йўлни тутганлар ҳақиқий кофирлардир. Негаки, пайғамбарларнинг ҳаммасига ёки бир қисмига куфр келтирганлар Аллоҳ ва пайғамбарларига куфр келтирган бўладилар. Биз Қиёмат кунида кофирлар учун хор қиладиган азобни тайёрлаб қўйганмиз. Бу уларнинг такаббурлик қилиб Аллоҳ ва пайғамбарларига иймон келтирмаганларининг жазосидир.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

Мазлум ҳаққини олиб бериши мумкин бўлган одамга кўрган зулми ҳақида ҳам, золим ҳақида ҳам гапириши мумкин. Гарчи унинг гапи золимни хурсанд қилмайдиган гап бўлса ҳам.

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

Мазлумнинг жазолашга қодир бўла туриб, кечириб юборгани афзалроқ. Зеро, ҳар қандай нуқсондан пок Парвардигори олам ҳам жазолашга қодир бўла туриб, бандаларини афв этади.

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

Пайғамбарларга иймон келтиришда уларнинг орасини ажратиш жоиз эмас. Аксинча, ҳаммасига бирдек ишониш лозим.