Маънолар таржимаси Оят 7 Сура Зухруф сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 7

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Ўтган умматларга Аллоҳ тарафидан қайси бир пайғамбар келса, уни масхара қилиб, устидан кулардилар.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• سمي الوحي روحًا لأهمية الوحي في هداية الناس، فهو بمنزلة الروح للجسد.

Ваҳий жон деб аталяпти. Зеро, у жасаддаги жон кабидир. Одамларни тўғри йўлга бошлашда ваҳийнинг аҳамияти ўлик жасадга жон киритишдек муҳим.

• الهداية المسندة إلى الرسول صلى الله عليه وسلم هي هداية الإرشاد لا هداية التوفيق.

Пайғамбар алайҳиссаломнинг ҳидоят қилишлари тавфиқ ҳидояти эмас, иршод ҳидоятидир. Яъни, у зот тўғри йўлни кўрсатиб, унга йўллаб қўя олади, холос. Тавфиқни эса ёлғиз Аллоҳ беради.

• ما عند المشركين من توحيد الربوبية لا ينفعهم يوم القيامة.

Мушрикларнинг парвардигорлик (рубубият) тавҳидини тан олишлари Қиёмат куни асқотмайди.