Маънолар таржимаси Оят 107 Сура Моида сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 107

فَإِنۡ عُثِرَ عَلَىٰٓ أَنَّهُمَا ٱسۡتَحَقَّآ إِثۡمٗا فَـَٔاخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَحَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَوۡلَيَٰنِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ لَشَهَٰدَتُنَآ أَحَقُّ مِن شَهَٰدَتِهِمَا وَمَا ٱعۡتَدَيۡنَآ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Улар ичган қасамлар ёки улар берган гувоҳликларнинг ёлғонлиги очилиб қолса, хиёнатлари фош бўлса, уларнинг ўрнини босадиган бошқа икки киши гувоҳлик берсин. Бу икки киши маййитга яқин кишилар бўлиб: «Бизнинг берган гувоҳлигимиз уларнинг гувоҳлигидан тўғрироқ ва биз ҳаддимиздан ошиб, ёлғон гувоҳлик бераётганимиз йўқ. Ёлғон гувоҳлик берадиган бўлсак, ҳеч шак-шубҳасиз, ҳаддидан ошган золимлардан бўлиб қоламиз», деб Аллоҳ номига қасам ичадилар.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.

Банда Аллоҳга тоат қилишда бардавом, барқарор бўлиб, кучи етганича яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтариб бораверса, бошқаларнинг адашгани унга зарар қилмайди. Бошқа одамлар, хусусан, залолат йўлини тутганлар учун жавобгар бўлмайди.

• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.

Васиятни ёзиб, уни одил кишиларнинг гувоҳлиги билан сақлаб қўйишга тарғиб қилиняпти.

• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.

Гувоҳлардан васият ҳақида сўрашнинг шаръий тарзи баён қилиняпти.