Маънолар таржимаси Оят 26 Сура Ҳадид сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 26

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحٗا وَإِبۡرَٰهِيمَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَۖ فَمِنۡهُم مُّهۡتَدٖۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ

Нуҳ ва Ироҳим алайҳиссаломларни ҳам юбордик. Пайғамбарлик ва Китобни уларнинг зурриётида қилдик. Зурриётлари орасида тўғри йўлга ҳидоят топганлари ҳам бўлди. Кўплари эса Аллоҳга итоатсиз кимсалар бўлдилар.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الحق لا بد له من قوة تحميه وتنشره.

Ҳақиқатнинг ўзини ҳимоя қиладиган ва атрофга тарқатадиган ўз куч-қудрати бўлмоғи лозим.

• بيان مكانة العدل في الشرائع السماوية.

Самовий шариатларда адолатнинг ўз ўрни, мартабаси бор.

• صلة النسب بأهل الإيمان والصلاح لا تُغْنِي شيئًا عن الإنسان ما لم يكن هو مؤمنًا.

Агар одамнинг ўзи мўмин бўлмаса, унга мўмин қариндошлари борлиги заррача асқотмайди.

• بيان تحريم الابتداع في الدين.

Оятларда динда бидъат пайдо қилишнинг ҳаромлиги баён қилиняпти.