Маънолар таржимаси Оят 4 Сура Ҳашр сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 4

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۖ وَمَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

Уларнинг бошига келган мусибат Аллоҳ таолога ва Унинг Пайғамбарига куфр келтириб, берган аҳдларини бузиб, душманлик қилганлари туфайли содир бўлди. Ким Аллоҳга душманлик қилса, албатта, Аллоҳнинг азоби қаттиқдир. Ана шу қаттиқ азобдан ”насиба”сини олади.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فعل ما يُظنُّ أنه مفسدة لتحقيق مصلحة عظمى لا يدخل في باب الفساد في الأرض.

Буюк манфаатни рўёбга чиқариш йўлида бузғунчилик аталиб қолиш эҳтимоли бўлган бир ишни қилиш бузғунчилик ҳисобланмайди.

• من محاسن الإسلام مراعاة ذي الحاجة للمال، فَصَرَفَ الفيء لهم دون الأغنياء المكتفين بما عندهم.

Мол-мулкка зориқиб турганларнинг риоясини қилиш Исломнинг гўзалликларидандир. Жангсиз қўлга киритилган ўлжа ўзига тўқ бойларга эмас, муҳтожларга берилди.

• الإيثار منقبة عظيمة من مناقب الإسلام ظهرت في الأنصار أحسن ظهور.

Ийсор – ўзгани ўзидан афзал кўриш Исломнинг энг буюк фахрларидандир. Бу фазилат ансорларда жуда гўзал тарзда намоён бўлган.