Маънолар таржимаси Сура Аъроф - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг ўзбекча таржимаси - Бет рақами 163 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 96

وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَرَكَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذۡنَٰهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Биз элчиларимизни юборган юртлардаги одамлар улар олиб келган рисолатни рост билиб, Парвардигоридан куфру маъсиятни тарк этиш ва буйруқларини бажариш билан тақво қилганларида эди, уларга яхшилик эшикларини ҳар тарафдан очиб қўйган бўлар эдик. Лекин улар рисолатни рост билмадилар ва тақво қилмадилар. Аксинча, пайғамбарлари олиб келган хабарни ёлғонга чиқардилар. Бас, уларни шу қилган гуноҳлари туфайли тўсатдан азоб билан тутдик.

Оят: 97

أَفَأَمِنَ أَهۡلُ ٱلۡقُرَىٰٓ أَن يَأۡتِيَهُم بَأۡسُنَا بَيَٰتٗا وَهُمۡ نَآئِمُونَ

Хўш, ҳақни ёлғонга чиқарган бу бадбахтлар азобимиз тунда, ширин уйқуда ётганларида тўсатдан келишидан хотиржаммилар?

Оят: 98

أَوَأَمِنَ أَهۡلُ ٱلۡقُرَىٰٓ أَن يَأۡتِيَهُم بَأۡسُنَا ضُحٗى وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

Ёки азобимиз куппа-кундузи, улар дунё ишларига банд бўлиб, бепарво юрган пайтларида келишидан хотиржаммилар?

Оят: 99

أَفَأَمِنُواْ مَكۡرَ ٱللَّهِۚ فَلَا يَأۡمَنُ مَكۡرَ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

Истидрож учун, яъни, янада кўпроқ гуноҳ қилишларига қўйиб бериб, Аллоҳ уларга муҳлат берди ҳамда куч-қувват ва кенг ризқ, мол-давлат ато этди. Хўш, энди ҳақни ёлғонга чиқарган бу бадбахтлар Аллоҳнинг макри ва махфий тадбиридан хотиржам бўлиб қолдиларми? Аллоҳнинг макридан фақат ўзини ўзи ҳалокат чоҳига отадиган бетавфиқларгина хотиржам бўладилар. Аллоҳ тавфиқ бериб қўйганлар эса У Зотнинг макридан қўрқиб, берган неъматларига алданиб қолмайдилар. Ўзларига кўрсатилаётган фазлу марҳаматнинг нечоғли буюклигини англаб, ўшанга яраша шукр қиладилар.

Оят: 100

أَوَلَمۡ يَهۡدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ أَهۡلِهَآ أَن لَّوۡ نَشَآءُ أَصَبۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡۚ وَنَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ

Ўзларидан олдингилар ҳалокатга учраганларидан кейин уларнинг ўрнига қолган кимсалар салафларининг аҳволи нима кечганидан ибрат олмасдан яна боягидек гуноҳлар қилиб юраверадиларми? Аллоҳ истаса, гуноҳлари туфайли уларга азоб юбориши мумкинлигини билмайдиларми? Шундай қилиш Аллоҳнинг қонунияти эканидан бехабармилар? Агар истаса, уларнинг қалбларини муҳрлаб қўйиши ва натижада уларга ҳеч қандай насиҳат кор қилмай қолиши ҳам мумкин-ку!

Оят: 101

تِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآئِهَاۚ وَلَقَدۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Эй Пайғамбар, Биз шу юртлар, яъни, Нуҳ, Ҳуд, Солиҳ, Лут ва Шуайб қавмларининг юртлари ҳақида, уларнинг ҳақни ёлғонга чиқарганларию саркашликлари ҳақида ва натижада улар бошига тушган фалокату ҳалокат ҳақида сизга хабар беряпмиз. Токи, ундан кўнгил кўзи очиқлар ибратлансинлар, насиҳатлансинлар. Бу юртлардаги одамларга пайғамбарлари ўзларининг ҳақлигини исботлаб берадиган очиқ ҳужжатлар келтирдилар. Дастлаб ҳақни рад этиб, уни ёлғонга чиқарганлари туфайли Аллоҳ уларни иймонга ҳидоят қилмади. Аллоҳ пайғамбарларини ёлғонга чиқарган бу бадбахтларнинг ҳам, Муҳаммад алайҳиссаломни инкор қилган кофирларнинг ҳам қалбларини муҳрлаб қўйди. Энди улар иймонга йўл топа олмаслар.

Оят: 102

وَمَا وَجَدۡنَا لِأَكۡثَرِهِم مِّنۡ عَهۡدٖۖ وَإِن وَجَدۡنَآ أَكۡثَرَهُمۡ لَفَٰسِقِينَ

Пайғамбарлар юборилган умматларнинг аксариятида аҳдга вафони, Аллоҳ буюрган амалларга риоя қилиш ва уларни бажариш ҳолатини топмадик. Аксинча, уларнинг Аллоҳга итоат этмаётганини кўрдик.

Оят: 103

ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَظَلَمُواْ بِهَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Мазкур пайғамбарлардан кейин Мусо алайҳиссаломни пайғамбар қилиб юбордик. У ўзининг ҳақиқий пайғамбар эканига очиқ ҳужжатлар келтирди. Қавми эса уни инкор қилиш ва унга куфр келтиришдан нарига ўтмади. Бас, эй Пайғамбар, Фиръавн ва унинг аъёнлари не аҳволга тушганлари ҳақида фикр юритинг. Аллоҳ уларни чўктириб ўлдирди. Ортидан эса уларни дунё ва охират лаънатига учратди.

Оят: 104

وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰفِرۡعَوۡنُ إِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мусо пайғамбар бўлгач, Фиръавннинг олдига келиб: "Эй Фиръавн, мен ҳамма-ҳаммани яратган, бошқариб турадиган ва ҳамма-ҳамманинг подшоҳи бўлган Зот тарафидан юборилган пайғамбарман", деди.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الإيمان والعمل الصالح سبب لإفاضة الخيرات والبركات من السماء والأرض على الأمة.

Иймон ва яхши амал уммат учун осмону ердан баракалар мўл бўлишига боис бўлади.

• الصلة وثيقة بين سعة الرزق والتقوى، وإنْ أنعم الله على الكافرين فإن هذا استدراج لهم ومكر بهم.

Ризқнинг мўл бўлиши билан тақво бир-бирига чамбарчас боғлиқ. Кофирларга мўл ризқ берилиши эса Аллоҳнинг макри ва истидрожидир. (Истидрож - қўйиб бериш, муҳлат бериш, тез жазоламасдан гуноҳ шотисидан кўпроқ, баландроқ кўтарилишига имкон бериб, охирида жазога тортиш)

• على العبد ألا يأمن من عذاب الله المفاجئ الذي قد يأتي في أية ساعة من ليل أو نهار.

Банда кечаси ёки кундузи тўсатдан келиб қолиши мумкин бўлган Аллоҳнинг азобидан хотиржам бўлиб қолмаслиги лозим.

• يقص القرآن أخبار الأمم السابقة من أجل تثبيت المؤمنين وتحذير الكافرين.

Қуръон мўминларга далда бериш ва кофирларни огоҳлантириш учун ўтган умматларнинг хабарларини ҳикоя қилади.