Маънолар таржимаси Оят 149 Сура Аъроф сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 149

وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Бузоқни худо қилиб олиш билан тўғри йўлдан озганларини билиб, пушаймон бўла бошлагач, Аллоҳга тавба-тазарру қилиб: "Агар Парвардигоримиз бизга раҳм айлаб, тавфиқ бериб, Ўзига итоат этадиган бандаларидан қилмаса ва бузоққа ибодат қилганимизни кечирмаса, дунёсини ҳам, охиратини ҳам бой бериб қўйган бечораларга айланамиз", дедилар.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• على العبد أن يكون من المُظْهِرين لإحسان الله وفضله عليه، فإن الشكر مقرون بالمزيد.

Банда Аллоҳнинг ўзига қилган фазлу эҳсонини кўрсатиб туриши лозим. Шукр эҳсоннинг кўпайишига олиб боради.

• على العبد الأخذ بالأحسن في الأقوال والأفعال.

Банда сўз ва амалларнинг энг гўзалини олиши лозим.

• يجب تلقي الشريعة بحزم وجد وعزم على الطاعة وتنفيذ ما ورد فيها من الصلاح والإصلاح ومنع الفساد والإفساد.

Шариатни жиддий қабул қилиб, тоат масаласида қатъиятли бўлиб, фойдани жалб қилиш ва зарарни кетказиш каби буйруқларни тўкис адо этиш лозим.

• على العبد إذا أخطأ أو قصَّر في حق ربه أن يعترف بعظيم الجُرْم الذي أقدم عليه، وأنه لا ملجأ من الله في إقالة عثرته إلا إليه.

Банда йўлдан озиб, Парвардигори борасида хатога йўл қўйса, дарҳол оғир гуноҳ қилганини эътироф этиб, тавба-тазарру қилмоғи лозим. Зеро, Аллоҳдан узоқлашишдек қаттиқ тойилишни Ўша Зотнинг Ўзига ёлвориш билангина ўнглаш мумкин.