Маънолар таржимаси Оят 113 Сура Тавба сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 113

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

Пайғамбарга ҳам, мўминларга ҳам мушриклар учун Аллоҳдан мағфират сўрашлари жоиз эмас. Гарчи улар қариндошлари бўлса ҳам. Чунки уларнинг мушрик ҳолида ўлганлари сабабли дўзахийлар экани аниқ бўлди.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

Оятлар Иброҳим алайҳиссаломнинг ишини мушриклар учун мағфират сўраш жоизлигига далил қилиш мумкин эмаслигини таъкидлаяпти.

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

Гуноҳ ва маъсиятларнинг оқибати мусибат, шармандалик ва муваффақиятсизликдир.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

Ҳамма нарсанинг эгаси Аллоҳдир. У бизнинг бошқарувчимиздир. Биз учун Ундан ўзга бошқарувчи ҳам, Мададкор ҳам йўқдир.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

Оятларда Пайғамбар алайҳиссалом саҳобаларининг бошқа одамлардан афзаллиги кўрсатиб бериляпти.