含义的翻译 段 37 章 拜格勒 - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 《古兰经》合辑

段: 37

فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

Nəhayət Adəm, Rəbbinin ona ilham edib öyrətdiyi, Qurani kərimin bu ayəsində deyilən: (Adəm və Həvva: "Ey Rəbbimiz! Biz özümüzə zülm etdik. Əgər bizi bağışlamasan, rəhm etməsən, biz, şübhəsiz ki, ziyana uğrayanlardan olarıq!" – dedilər) [Əl-Əraf surəsi: 23] kəlmələri ilə Allaha dua etdi. Allah da onun tövbəsini qəbul edib günahını bağışladı. Həqiqətən Pak olan Allah qullarının tövbəsini qəbul edən və qullarına qarşı mərhəmətlidir.

这业中每段经文的优越:

• الواجب على المؤمن إذا خفيت عليه حكمة الله في بعض خلقه وأَمْرِهِ أن يسلِّم لله في خلقه وأَمْرِهِ.

• Əgər mömin kimsəyə Allahın yaratdığı bəzi məxluqlarda və əmrlərində olan hikməti gizli qalarsa, bu zaman həmən şeyi Allaha həvalə etməsi vacibdir.

• رَفَعَ القرآن الكريم منزلة العلم، وجعله سببًا للتفضيل بين الخلق.

• Qurani Kərim elmin dərəcəsini uca tutmuş və onu insanlar arasında üstün olma səbəbi etmişdir.

• الكِبْرُ هو رأس المعاصي، وأساس كل بلاء ينزل بالخلق، وهو أول معصية عُصِيَ الله بها.

•Təkəbbürlük asilklərin başı və məxluqata üz vermiş bəlaların ən başlıca səbəbidir. Təkəbbürlük Allaha qarşı olunan ən birinci asilikdir.