含义的翻译 章 艾尔拉夫 - 波斯语版古兰经简明注释。 - 页码 158 - 《古兰经》合辑

段: 58

وَالْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهٗ بِاِذْنِ رَبِّهٖ ۚ— وَالَّذِیْ خَبُثَ لَا یَخْرُجُ اِلَّا نَكِدًا ؕ— كَذٰلِكَ نُصَرِّفُ الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یَّشْكُرُوْنَ ۟۠

و زمین پاک به اذن الله گیاهش را به نیکی و کامل بیرون می‌آورد، و به همین ترتیب مؤمن پند را می‌شنود و از آن بهره می‌برد، آن‌گاه عمل صالح به بار می‌آورد، و زمین شوره‌زار گیاهش را جز به سختی که خیری در آن نیست بیرون نمی‌آورد، و به همین ترتیب کافر از پند و اندرزها بهره نمی‌برد، پس عملی صالح از او صادر نمی‌شود تا از آن بهره ببرد. مانند این گوناگونیِ بی‌نظیر، براهین و دلایل اثبات حق را برای مردمی که شکر نعمت‌های الله را می‌گزارند گوناگون بیان می‌کنیم، تا به آنها کفر نورزند، و از پروردگارشان فرمان‌برداری کنند.

段: 59

لَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖ فَقَالَ یٰقَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِّنْ اِلٰهٍ غَیْرُهٗ ؕ— اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

نوح علیه السلام را به عنوان رسولی به‌سوی قومش فرستادیم تا آنها را به توحید الله، و ترک عبادت غیر او دعوت دهد، پس به آنها گفت: ای قوم من، تنها الله را عبادت کنید، زیرا معبود برحقی جز او ندارید، - ای قوم من- به‌راستی‌که در حال پافشاری شما بر کفر، من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناکم.

段: 60

قَالَ الْمَلَاُ مِنْ قَوْمِهٖۤ اِنَّا لَنَرٰىكَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟

بزرگان و سران قومش به او گفتند: - ای نوح- همانا ما آشکارا تو را دور از راستی می‌بینیم.

段: 61

قَالَ یٰقَوْمِ لَیْسَ بِیْ ضَلٰلَةٌ وَّلٰكِنِّیْ رَسُوْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

نوح علیه السلام به بزرگان قومش گفت: من چنان‌که ادعا می‌کنید، گمراه نیستم، بلکه فقط بر هدایتی از جانب پروردگارم قرار دارم، زیرا فرستاده‌ای از جانب الله که پروردگار من و پروردگار شما و تمام جهانیان است به‌سوی شما هستم.

段: 62

اُبَلِّغُكُمْ رِسٰلٰتِ رَبِّیْ وَاَنْصَحُ لَكُمْ وَاَعْلَمُ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ ۟

آنچه را الله مرا با آن فرستاده است و به من وحی می‌شود به شما می‌رسانم، و با ترغیب شما به اجرای امر الله و پاداشی که بر آن مُتِرَتّب می‌گردد، و بیم‌دادن شما از ارتکاب نواهی او تعالی و عذابی‌که بر آن مُتِرَتّب می‌شود، خیرتان را می‌خواهم، و از الله سبحانه آنچه را از طریق وحی به من آموخته است چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید.

段: 63

اَوَعَجِبْتُمْ اَنْ جَآءَكُمْ ذِكْرٌ مِّنْ رَّبِّكُمْ عَلٰی رَجُلٍ مِّنْكُمْ لِیُنْذِرَكُمْ وَلِتَتَّقُوْا وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ ۟

آیا این امر باعث تعجب و شگفتی شما شد که وحی و اندرزی از جانب پروردگارتان بر زبان مردی از خودتان که او را می‌شناسید نزدتان آمد؟! درحالی‌که میان شما رشد کرده، و دروغگو و گمراه نبوده است، و از جنسی دیگر نیست. و نزدتان آمده که اگر او را تکذیب و نافرمانی کردید شما را از عذاب الله بترساند، و برای اینکه با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او تعالی بترسید، و برای امید به اینکه اگر به او ایمان آورید مورد رَحم قرار گیرید.

段: 64

فَكَذَّبُوْهُ فَاَنْجَیْنٰهُ وَالَّذِیْنَ مَعَهٗ فِی الْفُلْكِ وَاَغْرَقْنَا الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا عَمِیْنَ ۟۠

اما قومش او را تکذیب کردند، و به او ایمان نیاوردند، بلکه بر کفرشان ادامه دادند، آن‌گاه علیه آنها دعا کرد که الله آنها را نابود سازد. پس او و مؤمنان همراهش در کشتی را از غرق‌شدن نجات دادیم، و کسانی را که آیات ما را تکذیب کردند و بر تکذیب خویش ادامه دادند با طوفانی که برای عذاب‌شان نازل شده بود غرق و نابود کردیم، زیرا دل‌های آنها از دیدن حق کور بود.

段: 65

وَاِلٰی عَادٍ اَخَاهُمْ هُوْدًا ؕ— قَالَ یٰقَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِّنْ اِلٰهٍ غَیْرُهٗ ؕ— اَفَلَا تَتَّقُوْنَ ۟

و به‌سوی قبیلۀ عاد رسولی از خودشان، یعنی هود علیه السلام، را فرستادیم، گفت: ای قوم من، تنها الله را عبادت کنید، زیرا معبود برحقی جز او ندارید، آیا با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی او تعالی تقوای او را پیشه نمی‌کنید تا از عذابش نجات یابید؟!

段: 66

قَالَ الْمَلَاُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنْ قَوْمِهٖۤ اِنَّا لَنَرٰىكَ فِیْ سَفَاهَةٍ وَّاِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكٰذِبِیْنَ ۟

بزرگان و سران قوم او که به الله کفر ورزیدند و رسولش را تکذیب کردند گفتند: - ای هود- همانا ما می‌دانیم که در کم‌خردی و نادانی قرار داری؛ چون ما را به عبادت الله به یگانگی و ترک عبادت معبودها فرامی‌خوانی. و در این ادعا که فرستاده‌شده‌ای هستی یقین داریم که از دروغگویانی.

段: 67

قَالَ یٰقَوْمِ لَیْسَ بِیْ سَفَاهَةٌ وَّلٰكِنِّیْ رَسُوْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

هود علیه السلام در پاسخ قومش گفت: ای قوم من، من کم‌خرد و نادان نیستم، بلکه فرستاده‌ای از جانب پروردگار جهانیان هستم.

这业中每段经文的优越:

• الأرض الطيبة مثال للقلوب الطيبة حين ينزل عليها الوحي الذي هو مادة الحياة، وكما أن الغيث مادة الحياة، فإن القلوب الطيبة حين يجيئها الوحي، تقبله وتعلمه وتنبت بحسب طيب أصلها، وحسن عنصرها، والعكس.

زمین پاک مثالی برای دل‌های پاک است آن‌گاه که وحی که مادۀ حیات است بر آن نازل می‌شود، چنان‌که باران مادۀ حیات است، زیرا وقتی وحی بر دل‌های پاک فرو فرستاده می‌شود، آن را می‌پذیرند و فرامی‌گیرند و بر اساس پاکی اصل خویش رشد می‌کنند، و فضای‌شان زیبا می‌شود. عکس این قضیه نیز صادق است.

• الأنبياء والمرسلون يشفقون على الخلق أعظم من شفقة آبائهم وأمهاتهم.

پیامبران و فرستاده‌شدگان، از پدران و مادران مردم برای‌شان دلسوزتر هستند.

• من سُنَّة الله إرسال كل رسول من قومه وبلسانهم؛ تأليفًا لقلوب الذين لم تفسد فطرتهم، وتيسيرًا على البشر.

یکی از سنت‌های ارسال تمام رسولان از میان قوم خودشان و به زبان‌شان؛ نزدیک‌کردن دل‌های کسانی است که فطرت‌شان فاسد نشده است، و نیز آسان‌گرفتن بر انسان‌هاست.

• من أعظم السفهاء من قابل الحق بالرد والإنكار، وتكبر عن الانقياد للعلماء والنصحاء، وانقاد قلبه وقالبه لكل شيطان مريد.

از بزرگترین نادان‌ها کسی است که حق را رد و انکار کند، و از فرمان‌برداری از علما و خیرخواهان سر باز زند، و قلب و کالبد خویش را برای هر شیطان سرکشی تسلیم کند.