含义的翻译 章 安法里 - 波斯语版古兰经简明注释。 - 页码 179 - 《古兰经》合辑

段: 17

فَلَمْ تَقْتُلُوْهُمْ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ قَتَلَهُمْ ۪— وَمَا رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ رَمٰی ۚ— وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِیْنَ مِنْهُ بَلَآءً حَسَنًا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ سَمِیْعٌ عَلِیْمٌ ۟

- ای مؤمنان- در روز بدر شما با قدرت و نیروی خودتان مشرکان را نکشتید، بلکه الله شما را در این کار یاری کرد، و -ای پیامبر- آن‌گاه که به‌سوی مشرکان [مشتی خاک] افکندی تو نیفکندی، بلکه الله همان ذاتی است که به‌سوی آنها افکند آن‌گاه که [مشتی خاکی را] که تو افکندی را به آنها رساند، و تا اینکه مؤمنان با پیروزی بر دشمن‌شان که الله بر آنها بخشید درحالی‌که افراد و تجهیزات کمی داشتند آزمایش شوند تا شکر او تعالی را به جای آورند. همانا الله دعا و سخنان شما را می‌شنود، و از اعمال‌تان و مصالح شما آگاه است.

段: 18

ذٰلِكُمْ وَاَنَّ اللّٰهَ مُوْهِنُ كَیْدِ الْكٰفِرِیْنَ ۟

این قتل مشرکان و افکندن به‌سوی آنها تا اینکه شکست خوردند و فرار کردند، و نعمت پیروزی بر دشمن‌ به مؤمنان، از جانب الله است، و الله نیرنگ کافران را آن‌گاه که علیه اسلام نیرنگ می‌زنند ناتوان می‌سازد.

段: 19

اِنْ تَسْتَفْتِحُوْا فَقَدْ جَآءَكُمُ الْفَتْحُ ۚ— وَاِنْ تَنْتَهُوْا فَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ ۚ— وَاِنْ تَعُوْدُوْا نَعُدْ ۚ— وَلَنْ تُغْنِیَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَیْـًٔا وَّلَوْ كَثُرَتْ ۙ— وَاَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟۠

- ای مشرکان- اگر می‌خواهید که الله عذاب و خشمش را بر ستمکاران تجاوزکار واقع سازد الله آنچه را که خواستید بر شما واقع کرده است، یعنی آنچه را که عذابی برای شما و عبرتی برای پرهیزکاران است بر شما فرو فرستاده است، و اگر از درخواست آن دست بردارید برای‌تان بهتر است، پس چه بسا به شما مهلت دهد و انتقام خویش از شما را به تعجیل نیندازد، اما اگر دوباره آن را بخواهید و به قتال با مؤمنان باز گردید ما هم با افکندن عذاب بر شما و پیروزی مؤمنان باز می‌گردیم، و نه گروه شما و نه یاران‌تان شما را بی‌نیاز نمی‌سازند هر چند با وجود کم‌ بودن مؤمنان، افراد و تجهیزات زیادی داشته باشید، و همانا الله با نصر و تأیید با مؤمنان است، و هرکس که الله با او باشد هیچ‌کس بر او چیره نمی‌گردد.

段: 20

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اَطِیْعُوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَاَنْتُمْ تَسْمَعُوْنَ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و از رسولش پیروی کرده‌اید با اجرای فرمان و اجتناب از نهی الله از او تعالی و رسولش فرمان‌برداری کنید، و با مخالفت امر و انجام نهی الله از او تعالی روی نگردانید، درحالی‌که آیات الله را که بر شما خوانده می‌شود می‌شنوید.

段: 21

وَلَا تَكُوْنُوْا كَالَّذِیْنَ قَالُوْا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا یَسْمَعُوْنَ ۟ۚ

و -ای مؤمنان- مانند منافقان و مشرکان نباشید که وقتی آیات الله بر آنها خوانده شد گفتند: آنچه را از قرآن بر ما تلاوت می‌شود با گوش‌هایمان شنیدیم، درحالی‌که آن‌گونه که بیندیشند و پند بگیرند تا از آنچه می‌شنوند بهره بگیرند گوش نمی‌کنند.

段: 22

اِنَّ شَرَّ الدَّوَآبِّ عِنْدَ اللّٰهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِیْنَ لَا یَعْقِلُوْنَ ۟

همانا نزد الله بدترین مخلوقاتی که بر روی زمین می‌جنبند همان کرانی هستند که حق را به نیت قبول کردن نمی‌شنوند، گنگانی هستند که سخن نمی‌گویند، پس آنها کسانی هستند که اوامر و نواهی الله را درک نمی‌کنند.

段: 23

وَلَوْ عَلِمَ اللّٰهُ فِیْهِمْ خَیْرًا لَّاَسْمَعَهُمْ ؕ— وَلَوْ اَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَّهُمْ مُّعْرِضُوْنَ ۟

و اگر الله در این مشرکان تکذیب ‌کننده خیری می‌یافت به‌طور قطع آنها را آن‌گونه که از شنیدن بهره‌مند شوند و هنگام شنیدن در دلایل و برهان‌ها بیندیشند شنوا می‌ساخت، اما او تعالی می‌دانست که خیری در آنها نیست، و اگر - بنابر فرض و تقدیر- او سبحانه آنها را شنوا می‌ساخت به‌طور قطع از روی دشمنی به ایمان پشت می‌کردند، درحالی‌که رویگردان بودند.

段: 24

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اسْتَجِیْبُوْا لِلّٰهِ وَلِلرَّسُوْلِ اِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یُحْیِیْكُمْ ۚ— وَاعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ یَحُوْلُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهٖ وَاَنَّهٗۤ اِلَیْهِ تُحْشَرُوْنَ ۟

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید و از رسولش پیروی کرده‌اید، هرگاه الله و رسولش شما را به حقی که زندگی شما در آن است فراخواندند با انجام آنچه به آن امر کرده‌اند و پرهیز از آنچه نهی کرده‌اند، اجابت کنید، و به یقین بدانید که الله بر هر چیزی تواناست؛ زیرا او قادر است که میان شما و گردن‌نهادن به حق حایل ایجاد کند، آن‌گاه که پس از رهانمودن و نپذیرفتن حق، دوباره آن را اراده کردید و به‌سوی آن شتافتید. و به یقین بدانید که در روز قیامت فقط به‌سوی الله گرد آورده می‌شوید، آن‌گاه شما را با اعمالی‌که در دنیا انجام دادید جزا می‌دهد.

段: 25

وَاتَّقُوْا فِتْنَةً لَّا تُصِیْبَنَّ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا مِنْكُمْ خَآصَّةً ۚ— وَاعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ شَدِیْدُ الْعِقَابِ ۟

و -ای مؤمنان- از عذابی که فقط به گناهکاران شما نمی‌رسد، بلکه گناهکار و غیر گناهکار را با هم دربرمی‌گیرد بترسید، و این امر زمانی است که ستم آشکار گردد اما تغییر داده نشود، و به یقین بدانید که الله در برابر کسی‌که از او نافرمانی کند سخت‌ کیفر است؛ پس از نافرمانی او تعالی بترسید.

这业中每段经文的优越:

• من كان الله معه فهو المنصور وإن كان ضعيفًا قليلًا عدده، وهذه المعية تكون بحسب ما قام به المؤمنون من أعمال الإيمان.

هرکس که الله با او باشد پیروز است هر چند ضعیف و دارای افراد کمی باشد، و این همراهی، بستگی به اعمال ایمانی دارد که مؤمنان انجام می‌دهند.

• المؤمن مطالب بالأخذ بالأسباب المادية، والقيام بالتكليف الذي كلفه الله، ثم يتوكل على الله، ويفوض الأمر إليه، أما تحقيق النتائج والأهداف فهو متروك لله عز وجل.

از مؤمن خواسته شده است که اسباب مادی را به کار گیرد، و تکلیفی را که الله او را به آن مکلف کرده است انجام دهد، آن‌گاه بر الله توکل کند، و کارش را به او تعالی واگذارد، اما تحقق نتایج و اهداف به الله واگذار شده است.

• في الآيات دليل على أن الله تعالى لا يمنع الإيمان والخير إلا عمَّن لا خير فيه، وهو الذي لا يزكو لديه هذا الإيمان ولا يثمر عنده.

در این آیات دلایلی وجود دارد بر اینکه الله تعالی ایمان و خیر را از کسی منع نمی‌کند مگر از کسی‌که خیری در او نیست، و ایمان نزد چنین شخصی رشد نمی‌کند و ثمر نمی‌بخشد.

• على العبد أن يكثر من الدعاء: يا مقلب القلوب ثبِّت قلبي على دينك، يا مُصرِّف القلوب اصرف قلبي إلى طاعتك.

بنده باید این دعا را زیاد تکرار کند: یا مُقلِّب القلوب ثبت قلبی علی دینک، و یا مُصرِّف القلوب اصرف قلبی إلی طاعتک؛ ای زیر و رو کنندۀ دل‌ها، دلم را بر دینت استوار ساز، و ای گردانندۀ دل‌ها، دلم را به‌سوی طاعت خویش بگردان.

• أَمَرَ الله المؤمنين ألا يُقِرُّوا المنكر بين أظهرهم فيعُمَّهم العذاب.

الله به مؤمنان فرمان داده که در برابر منکری که در میان آنها انجام می‌شود سکوت نکنند که اگر چنین کردند عذاب همۀ آنها را دربرمی‌گیرد.